خرابیم، از دل ای بیرحم گه گه یاد کن ما را از شاهی غزل 13
1. خرابیم، از دل ای بیرحم گه گه یاد کن ما را
سگ کوی توایم، آخر بسنگی شاد کن ما را
زلف تو در کمند جنون می‌کشد مرا از شاهی غزل 14
1. زلف تو در کمند جنون می‌کشد مرا
خوش‌خوش به کوی عشق درون می‌کشد مرا
ای در بهار حسن تو گل‌ها و لاله‌ها از شاهی غزل 15
1. ای در بهار حسن تو گل‌ها و لاله‌ها
وی لاله را ز رشک تو پرخون پیاله‌ها
دلم گر داشت وقتی خرمی‌ها از شاهی غزل 16
1. دلم گر داشت وقتی خرمی‌ها
چو عشق آمد گذشت آن بی‌غمی‌ها
کجایی ای ز رویت لاله را ناب از شاهی غزل 17
1. کجایی ای ز رویت لاله را ناب
بهار خرمی بگذشت، دریاب
سروی از باغ ارم سایه بر این خاک انداخت از شاهی غزل 18
1. سروی از باغ ارم سایه بر این خاک انداخت
که به تیغ مژه در هر جگری چاک انداخت
خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت از شاهی غزل 19
1. خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت
چه خون که در جگر نافه های چین انداخت
خطت بر لاله تر مشک چین ریخت از شاهی غزل 20
1. خطت بر لاله تر مشک چین ریخت
بنفشه در کنار یاسمین ریخت
منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت از شاهی غزل 21
1. منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت
به راه تو سر تسلیم بر زمین عبادت
چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست از شاهی غزل 22
1. چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست
هزار فتنه بقصد دل از کمین برخاست
تا خاک آستانه جانان مقام ماست از شاهی غزل 23
1. تا خاک آستانه جانان مقام ماست
در بزم عیش جرعه راحت بجام ماست
خطش بگرد عارض مهوش برآمده است از شاهی غزل 24
1. خطش بگرد عارض مهوش برآمده است
آری، بنفشه با گل او خوش برآمده است