ای از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 25
1. ای بلندان به عقل و جان شریف
مکنید آن بلندی را تصحیف
تو از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 26
1. تو به قوت خلیفه‌ای به گهر
قوّت خویش را به فعل آور
بر از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 27
1. بر سه نوع از ستور و دیو و ددست
سر و گردن یکی دو پا و دو دست
معرفت از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 28
1. معرفت را شرفت پناهِ شماست
مغفرت را علف گناه شماست
ای از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 29
1. ای همه ساله هم به مایهٔ دیو
بوده از بهر طبع دایهٔ دیو
فاقه از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 30
1. فاقه منمای بیش از این جان را
خوب دار این دو روزه مهمان را
تنت از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 31
1. تنت از چرخ و طبع دارد ساز
این و آن ساز خویش خواهد باز
سبب از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 32
1. سبب خشم و شهوت از لقمه‌ست
آفت ذهن و فطنت از لقمه‌ست
تا از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 33
1. تا تو زین منزل آدمی نروی
دان که اندر گو سقر گروی
در از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 34
1. در طمع زین سگان مزبله پوی
ای کم از گربه دست و روی بشوی
روز از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 35
1. روز دین دستِ دست رس نبود
نسب کس شفیع کس نبود
آدمی از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 36
1. آدمی گرچه بر زمانه مهست
ز آدمی خام دیو پخته بهست