در از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 36
1. در آن زمان که علی اکبر جوان ز پدر
به کربلا طلب جنگ را اشقیا می‌کرد
در از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 37
1. در جهان هرگز ز بعد رحلت پیغمبری
کس نزد در خانه پیغمبر خود آذری
صبا از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 38
1. صبا به باغ جنان رو تو آه و زاری کن
ز دیده بهر پیمبر سرشک جاری کن
در از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 39
1. در شام چون یزید ز طغیان حیا نمود
شد خسته از شقاوت و ترک جفا نمود
آب از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 40
1. آب و نان جانند اما این کجا و آن کجا
هر دو یکسانند اما این کجا و آن کجا
آنان از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 41
1. آنان که مست باده قالوا بلی شدند
در کربلا به درد و یل مبتلا شدند
ای از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 42
1. ای نور چشم پادشه بی سرالسلام
شبه رسول و زاده پیغمبر السلام
شد از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 43
1. شد محرم به سفر ماه صفر آمده است
مه قتل حسن خسته جگر آمده است
اربعین از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 44
1. اربعین آمد و اشکم ز بصر می‌آید
گوئیا زینب محزون ز سفر می‌آید
همان از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 45
1. همان حسین که سبط نبی بود سرش است این
عزیز حضرت زهرا بتول مادرش است این
تنی از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 46
1. تنی که داد به آغوش جا رسول امینش
به خاک کرب و بلا چرخ سفله داد مکینش
شنیده‌ای از صامت بروجردی کتاب المراثی و المصائب 47
1. شنیده‌ای که حسین جا به کربلایی داشت
ندیده‌ای که چه رنج و چه ابتلایی داشت