مرا در جام از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 71
1. مرا در جام خون دل مدام است
برون زین می بر اهل دل حرام است
خراباتی و از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 72
1. خراباتی و رند ست آشکارا
چو بینم آن حریف مجلس آرا
امشب که شبم از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 73
1. امشب که شبم به وصل تو می گذرد،
دامی ز سر زلف خود، ای دام خرد،
شب دوشین بت از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 74
1. شب دوشین بت نوشین لب من
چو می کرد از برم عزم جدایی
بدو مهراب از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 75
1. بدو مهراب گفت ای افسر روم
به تو آباد باد این کشور روم
آن شنیدستی از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 76
1. آن شنیدستی که ارباب تجارت گفته اند
مهر بر دختر منه ور خود بود چون ماه و هور
ما رقمی می از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 77
1. ما رقمی می کشیم تا به چه خواهد کشید
ما هوسی می پزیم تا به چه خواهد رسید»
ملک گفتا مباد از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 78
1. ملک گفتا مباد ای صبح اصحاب
کزین معنی شود خورشید در تاب!
وقت سحر از از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 79
1. وقت سحر از باغ بهشت آمد باد
آورد گلی و در کنارم بنهاد
بی گل رویت از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 80
1. بی گل رویت ندارد رونقی بستان ما
بی حضورت هیچ نوری نیست در ایوان ما
مخورانده از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 81
1. مخورانده که همه کار به کام تو شود
شادی آید ز بن گوش غلام تو شود
چو صبح از کوه از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 82
1. چو صبح از کوه بنمود افسر زر
ز کوه آمد برون خورشید خاور