شادی آمد از از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 95
1. شادی آمد از درون امشب که هان جان می‌رسد
جان به استقبال شد بیرون که جانان می‌رسد
از دیده دلم از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 96
1. از دیده دلم روز وداعش نگران شد
با قافله اشک در افتاد و روان شد
در آن روز وداع از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 97
1. در آن روز وداع آن ماه خوبان
لبم بر لب نهاد و گفت نرمک
چون گل دهنی از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 98
1. چون گل دهنی زمانه پر خنده نکرد
کش باز به خون جگر آکنده نکرد
سوی کلبه فقیران از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 99
1. سوی کلبه فقیران به سعادت و سلامت
بکجا همی خرامی صنما خلاف عادت؟
به پیروزی از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 100
1. به پیروزی و بهروزی از آن بوم
ملک جمشید روی آورد در روم
ای آینه کرده از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 101
1. ای آینه کرده در رخت روی امید
بر چشمم ازین خط سیه روی ، سپید
از رنگ بیاض از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 102
1. از رنگ بیاض رویت ای رشک قمر
وز عکس گل جمالت ای غیرت خور
ملک جمشید از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 103
1. ملک جمشید بنوشت از ره دور
بشارت نامه ای نزدیک فغفور
ای پیک صبا از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 104
1. ای پیک صبا مصر وصالم بکف آمد
از جای بجنب آخر و برخیز بشیرا
چمن شمع ز از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 105
1. چمن شمع ز مرد ساق نرگس را چو بردارد
به سیمین مشعلی ماند که آن مشعل دو سر دارد