قصاید در دیوان اشعار سلمان ساوجی

1 ماهی از برج شرف زاده خورشید کمال زاده الله جمالاً به جهان داد جمال

2 گلبن (انبته الله نباتاً حسنا) بر دمانید سپهر از چمن جاه و جلال

3 روز آدینه نه از ماه ربیع الاخر رفته از عهد عرب هفتصدو پنجاه و سه سال

4 شیخ زاهد شه فرخنده پی آمد به وجود شد جهان از اثر طالع او فرخ فال

1 به چشم و ابرو و رخسار و غمزه می‌برد دلبر قرار از جسم و خواب از چشم و هوش از عقل و عقل از سر

2 نباشد با لب و لفظ و جمال و حال او ما را شکر در خورد و می در کام و مه در وجه و شب در خور

3 سر زلف و رخ خوب و خط سبز و لب لعلش سمن‌سای و مه‌آسای و گل‌آرای و گهرپرور

4 عذار و خط و رخسار و لب و دیدار و گفتارش بهار و سبزه و صبح و شراب و شاهد و شکر

1 زامروز تا به حشر بر ابنای روزگار شکرانه واجب است به روزی هزار بار

2 کامروز نور باصره آفرینش است در عین صحت از نظر آفریدگار

3 دارای عهد شاه اویس آنکه می کند از تیغ گرد خطه دین آهنین حصار

4 هر دم به آستین کرم پاک می کند انصاف او زدامن آخر زمان غبار

1 فرخ اختر اختری دری و دری شاهوار شد ز برج خسروی و درج شاهی آشکار

2 آسمان در حلقه بر خود گوهری می داشت گوش ساخت امروزش برای آفرینش گوشوار

3 سالها می جست چشم آفتاب نوربخش تا به ماهی نو منور کردش اکنون روزگار

4 مادر ایام را آمد به فرعون و بخت قره العینی ز روز نیک گردون در کنار

1 ما را از تو چشم بد ایام جدا کرد چشم بد ایام چه گویم چها کرد؟

2 با چشم و دل سوختگان روز فراقت آن کرد که با روشنی شمع صبا کرد

3 ما یار ندیدیم که با یار بسر برد ما دوست ندیدیم که با دوست وفا کرد

4 زلفت به سر خویش و جمالت به جدایی هریک چه دهم شرح که بر من چه جفا کرد

1 حور اگر دیده بدین روضه کند روزی باز کند از شرم در روضه فردوس فراز

2 ای نهال چمن جا ه در این روضه ببال وی حریم حرم قدر بدین کعبه بناز

3 بوستانی است که طاوس ملایک هر دم از سر سدره نماید به هوایش پرواز

4 خم طاقش همه با سقف فلک گردد جفت لب بامش همه در گوش زحل گوید راز

1 ای غبار موکبت چشم فلک را توتیا خیر مقدم، مرحبا «اهلاً و سهلاً» مرحبا

2 رایت رایت، به پیروزی چو چتر آفتاب سایه بر ربع ربیع انداخت از «بیت الشتا»

3 باز چتر سایه‌ بر نسرین چرخ انداخته فرخ و میمون شده، فی ظله بال هما

4 آفتابت در رکاب، و مشتری در کوکبه آسمان زیر علم، ماه علم خورشید سا

1 مبشران سعادت برین بلند رواق همی کنند ندا در ممالک آفاق

2 که سال هفتصد و پنجاه و هفت رجب به اتفاق خلایق بیاری خلاق

3 نشست خسرو ریو زمین به استحقاق فراز تخت سلاطین به دار ملک عراق

4 خدایگان سلاطین عهد شیخ اویس پنا هو پشت جهان خسرو علی الا طلاق

1 چون به عزم حضرت خورشید جمشید اقتدار آفتاب سایه گستر، سایه پروردگار

2 ابر دریا، آستین خورشید گردون آستان اردشیر شیر دل نوشین روان روزگار

3 زهره عشرت ماه طلعت مهر بهرام انتقام مشتری رای عطارد فطنت کیوان وقار

4 ظل حق چشم و چراغ دوده چنگیز خان کاسمان را بر مدار رای او باشد مدار

1 دل را هوای چشم تو بیمار می‌کند جان را امید وصل تو تیمار می‌کند

2 طرار طره تو دلم برد عارضت رو وانهاده پشتی طرار می‌کند

3 از بندگی قد تو شد کار سرو راست آزادی از تو دارد و هموار می‌کند

4 خال تو پیش چشم تو زعنبر بخور کرد وین بهره قوت دل بیمار می‌کند