نوروز تو از گل به قدح سازی باد از سلیم تهرانی رباعی 36
1. نوروز تو از گل به قدح سازی باد
با لاله رخان کار تو گلبازی باد
عید تو به سامان ز طرب سازی باد از سلیم تهرانی رباعی 37
1. عید تو به سامان ز طرب سازی باد
انجام نشاط تو در آغازی باد
ایزد ما را ز لطف چون جان می داد از سلیم تهرانی رباعی 38
1. ایزد ما را ز لطف چون جان می داد
ای کاش دلی امین ایمان می داد
چون حرف تب تو در میان می افتد از سلیم تهرانی رباعی 39
1. چون حرف تب تو در میان می افتد
پیمانه ز دست می کشان می افتد
کو ساقی، تا ره مروت سپرد از سلیم تهرانی رباعی 40
1. کو ساقی، تا ره مروت سپرد
یک جام می آرد، غم ما را ببرد
ای آن که مسیح آنچه مجمل دارد از سلیم تهرانی رباعی 41
1. ای آن که مسیح آنچه مجمل دارد
از علم آن را دلت مفصل دارد
در صبر اگرچه دل رسایی دارد از سلیم تهرانی رباعی 42
1. در صبر اگرچه دل رسایی دارد
با جور فلک چه آشنایی دارد
بی تاب و تبم چو شمع تن می میرد از سلیم تهرانی رباعی 43
1. بی تاب و تبم چو شمع تن می میرد
می میرم اگر آتش من می میرد
دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد از سلیم تهرانی رباعی 44
1. دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد
از خنده ی گل، ابر بهاری تر شد
درهم دلم از بودن شهر و ده شد از سلیم تهرانی رباعی 45
1. درهم دلم از بودن شهر و ده شد
دلگیر ز وضع جمعه و شنبه شد
از شوق تو خون در دل گل می جوشد از سلیم تهرانی رباعی 46
1. از شوق تو خون در دل گل می جوشد
شمع از هوست به سوختن می کوشد
آن بلبل مستم که خروشم بردند از سلیم تهرانی رباعی 47
1. آن بلبل مستم که خروشم بردند
ذوق سخن از لب خموشم بردند