رباعیات در دیوان اشعار سلیم تهرانی

1 ای شاخ گل این حسن قبولت نازم طرز نگه چشم فضولت نازم

2 آهنگ سماع تو ز دف بیرون است چون سرو به رقص بی اصولت نازم!

1 از صحبت آن رشک ملک می ترسم زخمم، ز ملاقات نمک می ترسم

2 یک خنده به کام دل نکردم هرگز چون طفل دبستان ز فلک می ترسم

1 ای حاصل دور سال و ماه عالم وی سایه ی لطف تو پناه عالم

2 تا نام و نشان ز عید در عالم هست درگاه تو باد عیدگاه عالم

1 خود را چه اسیر غم ایام کنم؟ رفتم که شراب عیش در جام کنم

2 گر دل ز برم رمید، من هم داغی بر سینه بسوزم و دلش نام کنم

1 دستی به چمن دراز بر گل نکنم تکلیف نوا به هیچ بلبل نکنم

2 هر گام افتم ز ضعف طالع صدجا گر تکیه به دیوار توکل نکنم

1 نه دل که چو گل به پیش یاری داریم نه جان که ازو امید کاری داریم

2 چون شیشه ی ساعت از سپهر ناساز در سینه همین مشت غباری داریم

1 ما حاصل شاخسار خشکی داریم گل نیست به دست، خار خشکی داریم

2 وصل تو گرانبهاست ای گوهر و ما همچون دریا، کنار خشکی داریم

1 ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم نامت چوبرم، نام خدا می گویم

2 خواهم ز درت بار سفر بربندم تا حال ثنا، کنون دعا می گویم

1 آسوده نه ایم یک زمان از رفتن اما نکنیم آه و فغان از رفتن

2 از سیر و سفر چه غم سبکروحان را کی مانده شود آب روان از رفتن

1 در وادی عشق، شعله خس پوش مکن از زمزمه ی شوق فراموش مکن

2 بانگ خضر از برای گمراهی توست گر گوش تو آواز کند، گوش مکن