درویش که با قناعت و صبر بود از سعیدا رباعی 73
1. درویش که با قناعت و صبر بود
در چشم جهانیان به از بدر بود
...
ای از خوف تو آسمان جامه کبود از سعیدا رباعی 74
1. ای از خوف تو آسمان جامه کبود
وی در ره تو زمین مسکین به سجود
...
خود را تو مبین که بی خدا نتوان از سعیدا رباعی 75
1. خود را تو مبین که بی خدا نتوان بود
با آن که سوا شدی سوا نتوان بود
...
بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود از سعیدا رباعی 76
1. بی رنگ به رنگ چون تجلی بنمود
گشتند [عدوی] هم خلیل و نمرود
...
تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود از سعیدا رباعی 77
1. تا پای تو سر، سر تو تا پا نشود
از رشتهٔ کار تو گره وانشود
...
تا جسم مکدرت همه جان نشود از سعیدا رباعی 78
1. تا جسم مکدرت همه جان نشود
خورشید معانی تو تابان نشود
...
تا از میلی دلت گریزان نشود از سعیدا رباعی 79
1. تا از میلی دلت گریزان نشود
هرگز راهی تو را به جانان نشود
...
کوه غم یار کندن آسان نشود از سعیدا رباعی 80
1. کوه غم یار کندن آسان نشود
تا تیشهٔ طبع نفس، سوهان نشود
...
از ذکر زبان، انس به جانان نشود از سعیدا رباعی 81
1. از ذکر زبان، انس به جانان نشود
بی جاذبهٔ کس صاحب عرفان نشود
...
از مطلب من درد طلب من زاید از سعیدا رباعی 82
1. از مطلب من درد طلب من زاید
وز راحت من گرد تعب می زاید
...
اشعار سعیدا به نظامی نرسید از سعیدا رباعی 83
1. اشعار سعیدا به نظامی نرسید
لطف سخنش به خاص و عامی نرسید
...
ای هرزه درا ناله و افغان بگذار از سعیدا رباعی 84
1. ای هرزه درا ناله و افغان بگذار
تا دم نزنی دگر دل و جان بگذار
...