گرچه دورم ز نظر، کی نظر از من دارد از سعیدا غزل 239
1. گرچه دورم ز نظر، کی نظر از من دارد
نی من از او خبر و او خبر از من دارد
...
چه غم آن مهر پیکر از چنان و از چنین از سعیدا غزل 240
1. چه غم آن مهر پیکر از چنان و از چنین دارد
که در زیر نگینش آسمانی با زمین دارد
...
مردی که در این ره، دل آگاه ندارد از سعیدا غزل 241
1. مردی که در این ره، دل آگاه ندارد
در منزل صاحبنظران راه ندارد
...
سفر هوشوران زود تمامی دارد از سعیدا غزل 242
1. سفر هوشوران زود تمامی دارد
باده کم نشئه چو افتد رگ خامی دارد
...
هر که دارد صنمی جور و جفایی دارد از سعیدا غزل 243
1. هر که دارد صنمی جور و جفایی دارد
دلبر ماست که مهری و وفایی دارد
...
سرمه کی طاقت آن چشم پر از ناز آرد از سعیدا غزل 244
1. سرمه کی طاقت آن چشم پر از ناز آرد
تا دل خستهٔ صاحب نظری نازارد
...
جهان تو را به سر انکسار می آرد از سعیدا غزل 245
1. جهان تو را به سر انکسار می آرد
که تا بزرگ شود در فشار می آرد
...
صبحدم از شب وصل تو اثر می آرد از سعیدا غزل 246
1. صبحدم از شب وصل تو اثر می آرد
آفتاب از سر کوی تو خبر می آرد
...
چه [دلبری] است که هرگاه ناز می از سعیدا غزل 247
1. چه [دلبری] است که هرگاه ناز می آرد
تمام ناشده نازش [نیاز] می آرد
...
ذکر تو هوش [و] فکر تو از خویش می از سعیدا غزل 248
1. ذکر تو هوش [و] فکر تو از خویش می برد
بار خودی خیال تو از پیش می برد
...
در خاطری که آن بت عیار بگذرد از سعیدا غزل 249
1. در خاطری که آن بت عیار بگذرد
تا خود چها زسینهٔ افگار بگذرد
...
از یک نظر لطف که آن مهر لقا کرد از سعیدا غزل 250
1. از یک نظر لطف که آن مهر لقا کرد
چون [صبحدمی] هستی من رو به فنا کرد
...