تلخ منشین شراب اگر داری از صائب تبریزی غزل 6978
1. تلخ منشین شراب اگر داری
شور کم کن کباب اگر داری
دلفروزست جام خاموشی از صائب تبریزی غزل 6979
1. دلفروزست جام خاموشی
ما و عیش مدام خاموشی
نمی آید از من دگر بردباری از صائب تبریزی غزل 6980
1. نمی آید از من دگر بردباری
دو دست من و دامن بی قراری
ورق تا نگردانده باد خزانی از صائب تبریزی غزل 6981
1. ورق تا نگردانده باد خزانی
غنیمت شمر نوبهار جوانی
منزه ز لاف است حیران معنی از صائب تبریزی غزل 6982
1. منزه ز لاف است حیران معنی
به مقدار دعوی است نقصان معنی
تا چند مرا از خود ای دوست از صائب تبریزی غزل 6983
1. تا چند مرا از خود ای دوست جدا داری؟
من هیچ نمی گویم، آخر تو روا داری؟
هر چند که مهر شرم بر درج از صائب تبریزی غزل 6984
1. هر چند که مهر شرم بر درج دهن داری
چون غنچه به زیر لب صد رنگ سخن داری
در نظر هر که داد عشق تواش از صائب تبریزی غزل 6985
1. در نظر هر که داد عشق تواش سروری
ملک سلیمان بود حلقه انگشتری
خاک سیه روز را شمع شبستان از صائب تبریزی غزل 6986
1. خاک سیه روز را شمع شبستان تویی
نه صدف چرخ را گوهر رخشان تویی
حرف آن لب در میان افکنده‌ای از صائب تبریزی غزل 6987
1. حرف آن لب در میان افکنده‌ای
شور محشر در جهان افکنده‌ای
کشتی تن را شکستم یللی از صائب تبریزی غزل 6988
1. کشتی تن را شکستم یللی
از حجاب بحر رستم یللی
پا به ادب نه که زخم خار از صائب تبریزی غزل 6989
1. پا به ادب نه که زخم خار نیابی
بار به دلها منه که بار نیابی