مقطعات در دیوان اشعار ادیب صابر

1 به روز از بیم دشمن شاد گشتن غم دل پیش کس گفتن نیارم

2 ز بیم خواب بد دیدن به شب ها اگر خوابم بود خفتن نیارم

1 خوش است باده که باشد یکی حریف ظریف ظریف نیست حریفی که بشمرد نفسم

2 چنین حریف طلب کن، چو یافته نشود بیار باده که من خود حریف خویش بسم

1 قوتم با نام برنایی برفت بار ضعف از وام پیری می کشم

2 نیستم یک لحظه بی رنج خمار تا شراب از جام پیری می کشم

1 بودم از روز جوانی هر نفس در لذتی زان چنین در حسرت روز جوانی مانده ام

2 لذتی از زندگانی نیست در پیری مرا زانکه در بیم زوال زندگانی مانده ام

1 گر کف پای تو را ز عشق ببوسم تا نکند بسدین لب تو فسوسم

2 روزی صد ره دو زلف غالیه بارت پای تو بوسند، من کیم که نبوسم

1 گر خدمتی نویسم و ننویسم ور مدحتی فرستم و نفرستم

2 بعد از خدای هر که بود جز تو نزدیک من بت است که بپرستم

1 تا نمودی عارض چون لاله ام همچو بلبل با خروش و ناله ام

2 لیکن اندر گفتن اسرار خویش خامشم گویی زبان لاله ام

1 از بلخ تا به ترمذ اسبیم وعده کردی چون بی خبر درآیم دانی چه گفته باشم

2 در هر دو گامی از ره چون خر به سر درآید با خر به سر درآیم دانی چه گفته باشم

1 بزرگ آل پیمبر بزرگ حادثه ای که چون تویی بود اندر کف زمانه زبون

2 مقر عز تو ترمذ، ز درد رفتن تو همی بگرید و آنک سرشک او جیحون

3 اگر دو دیده من در غمت نه خون گرید حرام باد مرا نان و نعمت تو چون خون

1 ای دو چشم اجل به تو نگران چند خندی زگریه دگران

2 لقب تو چه سود صدر اجل چون اجل هست سوی تو نگران

3 اجل از تو کران نخواهد کرد گر بگیری جهان کران به کران

4 چند نازی که معتبر شده ام بنخواهند مرد معتبران