مقطعات در دیوان اشعار ادیب صابر

1 با هر آن دوست که گویم غم خویش غم او از غم من بیشتر است

2 آن کز او مرهم دل می طلبم دل او از دل من ریش تر است

1 اگر چه هست جان اندر تن ما نمی دانند دانایان که جان چیست

2 چو کس بر آسمان از ما نبوده ست چه داند کز بر هفت آسمان چیست

1 به وفات تو مال تو ببرند وارثان تو از ذکور و اناث

2 تو به منت بده که بی منت برد خواهند وارثان میراث

1 به چرخ و کرخ رسیدم ز لفظ نامه تو حروف و معنی او را چو درج دیدم و برج

2 ز درج او به تعجب نظر همی کردم گهی ز چرخ به کرخ و گهی ز برج به درج

1 ای خلافت را امام و ای امام را قوام قصد تو قمع فساد و عزم تو عون صلاح

2 سید شرقی و مجد دین و اهل شرق و غرب از کف و کلک تو در راحت چو روح تو ز راح

3 هم فلاح و هم صلاح از خدمتت زاید که تو بی فراغان را فراغی بی فلاحان را فلاح

4 خیزد از دست و دل و طبع تو بذل و فضل و علم همچو مشک از ترک و عود از هند و کافور از رماح

1 فرو بارید طوفان بر سر من چو از پیری مرا مجروح شد روح

2 بماندم از قدم تا فرق در غرق کزین طوفان نه کشتی ماند نه نوح

1 هر زمان این زمانه توسن عیش بر من به ناخوشی دارد

2 فلک بر کشیده هر نفسی مر مرا در کشاکشی دارد

3 آن سواری که زیر زین هر شب شبه گون اسب ابرشی دارد

4 آن سواری که زیر زین هر شب شبه گون اسب ابرشی دارد

1 تکیه بر اعتقاد باید کرد بر خدا اعتقاد باید کرد

2 گرچه ایزد دهد هدایت دین بنده را اجتهاد باید کرد

3 این جهان را مرید بسیاراست آن جهان را مراد باید کرد

4 راه، راه صلاح باید رفت کار، کار معاد باید کرد

1 فضلی که بر او زکات باشد فضل شرف القضات باشد

2 هر فضل به فضل او نماند هر آب نه با حیات باشد

3 هر روز نه روز عید باشد هر شب نه شب برات باشد

4 کلکش همه بر خرد خرامد باران ز پی نبات باشد

1 ای دریغا که عهد برنایی عهد بشکست و جاودانه نماند

2 از زمانه غرض جوانی بود لیکن از گردش زمانه نماند

3 آب معشوق را زمانه بریخت کاتش عشق را زبانه نماند

4 زان همه عیش ها که ما کردیم بهره ما به جز فسانه نماند