مر تو را چون دو کار پیش از سعدی شیرازی قطعه 473
1. مر تو را چون دو کار پیش آید
که ندانی کدام باید کرد
دانی که بر نگین سلیمان از سعدی شیرازی قطعه 474
1. دانی که بر نگین سلیمان چه نقش بود
دل در جهان مبند که با کس وفا نکرد
ز دست ترشروی خوردن تبرزد از سعدی شیرازی قطعه 475
1. ز دست ترشروی خوردن تبرزد
چنان تلخ باشد که گویی تبر زد
روزی به سرش نبشته بودند از سعدی شیرازی قطعه 476
1. روزی به سرش نبشته بودند
کاین دولت و منصب آن نیرزد
از دست تهی کرم نیاید از سعدی شیرازی قطعه 477
1. از دست تهی کرم نیاید
هر چند دلش جواد باشد
کسی به حمد و ثنای برادران از سعدی شیرازی قطعه 478
1. کسی به حمد و ثنای برادران عزیز
ز عیب خویش نباید که بیخبر باشد
گر جهان فتنه گیرد از از سعدی شیرازی قطعه 479
1. گر جهان فتنه گیرد از چپ و راست
و آتش و صعقه پیش و پس باشد
کاملانند در لباس حقیر از سعدی شیرازی قطعه 480
1. کاملانند در لباس حقیر
همچو لؤلؤ که در صدف باشد
سخن گفته دگر باز نیاید از سعدی شیرازی قطعه 481
1. سخن گفته دگر باز نیاید به دهن
اول اندیشه کند مرد که عاقل باشد
اگر صد دفتر شیرین بخوانی از سعدی شیرازی قطعه 482
1. اگر صد دفتر شیرین بخوانی
گرانجان لایق تحسین نباشد
خر به سعی آدمی نخواهد از سعدی شیرازی قطعه 483
1. خر به سعی آدمی نخواهد شد
گرچه در پای منبری باشد
تشنهٔ سوخته در چشمهٔ از سعدی شیرازی قطعه 484
1. تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید
تو مپندار که از سیل دمان اندیشد