مر تو را چون دو کار پیش آید از سعدی قطعه 473
1. مر تو را چون دو کار پیش آید
که ندانی کدام باید کرد
دانی که بر نگین سلیمان چه نقش بود از سعدی قطعه 474
1. دانی که بر نگین سلیمان چه نقش بود
دل در جهان مبند که با کس وفا نکرد
ز دست ترشروی خوردن تبرزد از سعدی قطعه 475
1. ز دست ترشروی خوردن تبرزد
چنان تلخ باشد که گویی تبر زد
روزی به سرش نبشته بودند از سعدی قطعه 476
1. روزی به سرش نبشته بودند
کاین دولت و منصب آن نیرزد
از دست تهی کرم نیاید از سعدی قطعه 477
1. از دست تهی کرم نیاید
هر چند دلش جواد باشد
کسی به حمد و ثنای برادران عزیز از سعدی قطعه 478
1. کسی به حمد و ثنای برادران عزیز
ز عیب خویش نباید که بیخبر باشد
گر جهان فتنه گیرد از چپ و راست از سعدی قطعه 479
1. گر جهان فتنه گیرد از چپ و راست
و آتش و صعقه پیش و پس باشد
کاملانند در لباس حقیر از سعدی قطعه 480
1. کاملانند در لباس حقیر
همچو لؤلؤ که در صدف باشد
سخن گفته دگر باز نیاید به دهن از سعدی قطعه 481
1. سخن گفته دگر باز نیاید به دهن
اول اندیشه کند مرد که عاقل باشد
اگر صد دفتر شیرین بخوانی از سعدی قطعه 482
1. اگر صد دفتر شیرین بخوانی
گرانجان لایق تحسین نباشد
خر به سعی آدمی نخواهد شد از سعدی قطعه 483
1. خر به سعی آدمی نخواهد شد
گرچه در پای منبری باشد
تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید از سعدی قطعه 484
1. تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید
تو مپندار که از سیل دمان اندیشد