خون دار اگرچه دشمن خردست زینهار از سعدی قطعه 462
1. خون دار اگرچه دشمن خردست زینهار
مهمل رها مکن که زمانش بپرورد
در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت از سعدی قطعه 463
1. در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت
آن قدر عمری که دارد مردم آزاد مرد؟
مرد دیگر جوان نخواهد بود از سعدی قطعه 464
1. مرد دیگر جوان نخواهد بود
پیریش هم بقا نخواهد کرد
ملک ایمن درخت بارورست از سعدی قطعه 465
1. ملک ایمن درخت بارورست
زو قناعت به میوه باید کرد
آن را که تو دست پیش داری از سعدی قطعه 466
1. آن را که تو دست پیش داری
کس تیغ بلا زدن نیارد
آدمی فضل بر دگر حیوان از سعدی قطعه 467
1. آدمی فضل بر دگر حیوان
به جوانمردی و ادب دارد
تو خود جفا نکنی بی‌گناه بر بنده از سعدی قطعه 468
1. تو خود جفا نکنی بی‌گناه بر بنده
وگر کنی سر تسلیم بر زمین دارد
دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت از سعدی قطعه 469
1. دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد
طمع خام که سودی بکنم از سعدی قطعه 470
1. طمع خام که سودی بکنم
سود، سرمایه به یک بار ببرد
شد غلامی به جوی کاب آرد از سعدی قطعه 471
1. شد غلامی به جوی کاب آرد
آب جوی آمد و غلام ببرد
من هرگز آب چاه ندیدم چنین مداد از سعدی قطعه 472
1. من هرگز آب چاه ندیدم چنین مداد
بر یک ورق نویس که بر هفت بگذرد
مر تو را چون دو کار پیش آید از سعدی قطعه 473
1. مر تو را چون دو کار پیش آید
که ندانی کدام باید کرد