قطعات در دیوان اشعار سعدی شیرازی

1 یارب کمال عافیتت بر دوام باد اقبال و دولت و شرفت مستدام باد

2 سال و مهت مبارک و روز و شبت به خیر بختت بلند و گردش گیتی به کام باد

3 فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست حشر تو با رسول علیه‌السلام باد

4 فرزند نیکبخت تو نزد خدا و خلق همچون تو نیک عاقبت و نیک نام باد

1 شد غلامی به جوی کاب آرد آب جوی آمد و غلام ببرد

2 دام هر بار ماهی آوردی ماهی این بار رفت و دام ببرد

1 بیا بگوی که پرویز از زمانه چه خورد برو بپرس که خسرو ازین میانه چه برد

2 گر او گرفت خزاین به دیگران بگذاشت ورین گرفت ممالک به دیگران بسپرد

1 چه سود از دزدی آنگه توبه کردن که نتوانی کمند انداخت بر کاخ

2 بلند از میوه گو کوتاه کن دست که کوته خود ندارد دست بر شاخ

1 شنیدم که بیوه‌زنی دردمند همی گفت و رخ بر زمین می‌نهاد

2 هر آن کدخدا را که بر بیوه‌زن ترحم نباشد زنش بیوه باد

1 جوشن بیار و نیزه و بر گستوان ورد تا روی آفتاب معفر کنم به گرد

2 گر بردبار باشی و هشیار و نیکمرد دشمن گمان برد که بترسیدی از نبرد

1 بیا که پرده برانداختم ز صورت حال من آن نیم که سخن در غلاف خواهم گفت

2 دعای خیر تو گویم گرم نواخت کنی وگر خلاف کنی بر خلاف خواهم گفت

1 دست بر پشت مار مالیدن به تلطف نه کار هشیارست

2 کان بداخلاق بی‌مروت را سنگ بر سر زدن سزاوار است

1 من هرگز آب چاه ندیدم چنین مداد بر یک ورق نویس که بر هفت بگذرد

2 نی نی ورق چه باشد و کیمخت گوسفند از چرم گاو از سپر جفت بگذرد

1 در سرای به هم کرده از پس پرده مباش غره که هیچ آفریده واقف نیست

2 از آن بترس که مکنون غیب می‌داند گرش بلند بخوانی وگر نهفته یکیست