خون دار اگرچه دشمن خردست از سعدی شیرازی قطعه 462
1. خون دار اگرچه دشمن خردست زینهار
مهمل رها مکن که زمانش بپرورد
در جهان با مردمان دانی از سعدی شیرازی قطعه 463
1. در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت
آن قدر عمری که دارد مردم آزاد مرد؟
مرد دیگر جوان نخواهد از سعدی شیرازی قطعه 464
1. مرد دیگر جوان نخواهد بود
پیریش هم بقا نخواهد کرد
ملک ایمن درخت بارورست از سعدی شیرازی قطعه 465
1. ملک ایمن درخت بارورست
زو قناعت به میوه باید کرد
آن را که تو دست پیش داری از سعدی شیرازی قطعه 466
1. آن را که تو دست پیش داری
کس تیغ بلا زدن نیارد
آدمی فضل بر دگر حیوان از سعدی شیرازی قطعه 467
1. آدمی فضل بر دگر حیوان
به جوانمردی و ادب دارد
تو خود جفا نکنی بی‌گناه از سعدی شیرازی قطعه 468
1. تو خود جفا نکنی بی‌گناه بر بنده
وگر کنی سر تسلیم بر زمین دارد
دیو اگر صومعه داری کند از سعدی شیرازی قطعه 469
1. دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد
طمع خام که سودی بکنم از سعدی شیرازی قطعه 470
1. طمع خام که سودی بکنم
سود، سرمایه به یک بار ببرد
شد غلامی به جوی کاب آرد از سعدی شیرازی قطعه 471
1. شد غلامی به جوی کاب آرد
آب جوی آمد و غلام ببرد
من هرگز آب چاه ندیدم از سعدی شیرازی قطعه 472
1. من هرگز آب چاه ندیدم چنین مداد
بر یک ورق نویس که بر هفت بگذرد
مر تو را چون دو کار پیش از سعدی شیرازی قطعه 473
1. مر تو را چون دو کار پیش آید
که ندانی کدام باید کرد