عیب آنان مکن که پیش ملوک از سعدی قطعه 427
1. عیب آنان مکن که پیش ملوک
پشت خم می‌کنند و بالا راست
گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست از سعدی قطعه 428
1. گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست
که هر چه دوست کند همچو دوست محبوبست
امید خلق برآور چنانکه بتوانی از سعدی قطعه 429
1. امید خلق برآور چنانکه بتوانی
به حکم آنکه تو را هم امید مغفرتست
هرگز پر طاووس کسی گفت که زشتست؟ از سعدی قطعه 430
1. هرگز پر طاووس کسی گفت که زشتست؟
یا دیو کسی گفت که رضوان بهشتست؟
مرکب از بهر راحتی باشد از سعدی قطعه 431
1. مرکب از بهر راحتی باشد
بنده از اسب خویش در رنجست
پدرم بندهٔ قدیم تو بود از سعدی قطعه 432
1. پدرم بندهٔ قدیم تو بود
عمر در بندگی به سر بردست
در چشمت ار حقیر بود صورت فقیر از سعدی قطعه 433
1. در چشمت ار حقیر بود صورت فقیر
کوته نظر مباش که در سنگ گوهرست
کسی گفت عزت به مال اندرست از سعدی قطعه 434
1. کسی گفت عزت به مال اندرست
که دنیا و دین را درم یاورست
دست بر پشت مار مالیدن از سعدی قطعه 435
1. دست بر پشت مار مالیدن
به تلطف نه کار هشیارست
گر سفیهی زبان دراز کند از سعدی قطعه 436
1. گر سفیهی زبان دراز کند
که فلانی به فسق ممتازست
هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام از سعدی قطعه 437
1. هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام
بدگوهری که خبث طبیعیش در رگست