عیب آنان مکن که پیش ملوک از سعدی شیرازی قطعه 427
1. عیب آنان مکن که پیش ملوک
پشت خم می‌کنند و بالا راست
گر اهل معرفتی هر چه بنگری از سعدی شیرازی قطعه 428
1. گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست
که هر چه دوست کند همچو دوست محبوبست
امید خلق برآور چنانکه از سعدی شیرازی قطعه 429
1. امید خلق برآور چنانکه بتوانی
به حکم آنکه تو را هم امید مغفرتست
هرگز پر طاووس کسی گفت از سعدی شیرازی قطعه 430
1. هرگز پر طاووس کسی گفت که زشتست؟
یا دیو کسی گفت که رضوان بهشتست؟
مرکب از بهر راحتی باشد از سعدی شیرازی قطعه 431
1. مرکب از بهر راحتی باشد
بنده از اسب خویش در رنجست
پدرم بندهٔ قدیم تو بود از سعدی شیرازی قطعه 432
1. پدرم بندهٔ قدیم تو بود
عمر در بندگی به سر بردست
در چشمت ار حقیر بود صورت از سعدی شیرازی قطعه 433
1. در چشمت ار حقیر بود صورت فقیر
کوته نظر مباش که در سنگ گوهرست
کسی گفت عزت به مال اندرست از سعدی شیرازی قطعه 434
1. کسی گفت عزت به مال اندرست
که دنیا و دین را درم یاورست
دست بر پشت مار مالیدن از سعدی شیرازی قطعه 435
1. دست بر پشت مار مالیدن
به تلطف نه کار هشیارست
گر سفیهی زبان دراز کند از سعدی شیرازی قطعه 436
1. گر سفیهی زبان دراز کند
که فلانی به فسق ممتازست
هرگز به مال و جاه نگردد از سعدی شیرازی قطعه 437
1. هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام
بدگوهری که خبث طبیعیش در رگست