نظر که با همه داری به چشم بخشایش از سعدی قطعه 581
1. نظر که با همه داری به چشم بخشایش
درر که بر همه باری ز ابر کف کریم
آن ستمدیده ندیدی که به خونخواره چه گفت از سعدی قطعه 582
1. آن ستمدیده ندیدی که به خونخواره چه گفت
ملکا جور مکن چون به جوار تو دریم
خلق در ملک خدای از همه جنسی باشد از سعدی قطعه 583
1. خلق در ملک خدای از همه جنسی باشد
حاکمان خرده نگیرند که ما رندانیم
گر بدانستی که خواهد مرد ناگه در میان از سعدی قطعه 584
1. گر بدانستی که خواهد مرد ناگه در میان
جامه چندین کی تنیدی پیله گرد خویشتن
اگر گویندش اندر نار جاوید از سعدی قطعه 585
1. اگر گویندش اندر نار جاوید
بخواهی ماند با فرعون و هامان
نکویی بابدان کردن وبالست از سعدی قطعه 586
1. نکویی بابدان کردن وبالست
ندانند این سخن جز هوشمندان
یارب تو هر چه بهتر و نیکوترش بده از سعدی قطعه 587
1. یارب تو هر چه بهتر و نیکوترش بده
این شهریار عادل و سالار سروران
پسران فلان سه بدبختند از سعدی قطعه 588
1. پسران فلان سه بدبختند
که چهارم نزاد مادرشان
خدایا فضل کن گنج قناعت از سعدی قطعه 589
1. خدایا فضل کن گنج قناعت
چو بخشیدی و دادی ملک ایمان
گدایان بینی اندر روز محشر از سعدی قطعه 590
1. گدایان بینی اندر روز محشر
به تخت ملک بر چون پادشاهان
چو می‌دانستی افتادن به ناچار از سعدی قطعه 591
1. چو می‌دانستی افتادن به ناچار
نبایستی چنین بالا نشستن
صبر بر قسمت خدا کردن از سعدی قطعه 592
1. صبر بر قسمت خدا کردن
به که حاجت به ناسزا بردن