نظر که با همه داری به از سعدی شیرازی قطعه 581
1. نظر که با همه داری به چشم بخشایش
درر که بر همه باری ز ابر کف کریم
آن ستمدیده ندیدی که از سعدی شیرازی قطعه 582
1. آن ستمدیده ندیدی که به خونخواره چه گفت
ملکا جور مکن چون به جوار تو دریم
خلق در ملک خدای از همه از سعدی شیرازی قطعه 583
1. خلق در ملک خدای از همه جنسی باشد
حاکمان خرده نگیرند که ما رندانیم
گر بدانستی که خواهد از سعدی شیرازی قطعه 584
1. گر بدانستی که خواهد مرد ناگه در میان
جامه چندین کی تنیدی پیله گرد خویشتن
اگر گویندش اندر نار از سعدی شیرازی قطعه 585
1. اگر گویندش اندر نار جاوید
بخواهی ماند با فرعون و هامان
نکویی بابدان کردن وبالست از سعدی شیرازی قطعه 586
1. نکویی بابدان کردن وبالست
ندانند این سخن جز هوشمندان
یارب تو هر چه بهتر و نیکوترش از سعدی شیرازی قطعه 587
1. یارب تو هر چه بهتر و نیکوترش بده
این شهریار عادل و سالار سروران
پسران فلان سه بدبختند از سعدی شیرازی قطعه 588
1. پسران فلان سه بدبختند
که چهارم نزاد مادرشان
خدایا فضل کن گنج قناعت از سعدی شیرازی قطعه 589
1. خدایا فضل کن گنج قناعت
چو بخشیدی و دادی ملک ایمان
گدایان بینی اندر روز از سعدی شیرازی قطعه 590
1. گدایان بینی اندر روز محشر
به تخت ملک بر چون پادشاهان
چو می‌دانستی افتادن از سعدی شیرازی قطعه 591
1. چو می‌دانستی افتادن به ناچار
نبایستی چنین بالا نشستن
صبر بر قسمت خدا کردن از سعدی شیرازی قطعه 592
1. صبر بر قسمت خدا کردن
به که حاجت به ناسزا بردن