هر که بر روی زمین مهلت عیشی دارد از سعدی قطعه 521
1. هر که بر روی زمین مهلت عیشی دارد
ای بسا روز که در زیر زمین خواهد بود
اگر ملازم خاک در کسی باشی از سعدی قطعه 522
1. اگر ملازم خاک در کسی باشی
چو آستانه ندیم خسیت باید بود
نگر تا نبینی ز ظلم شهی از سعدی قطعه 523
1. نگر تا نبینی ز ظلم شهی
که از ظلم او سینه‌ها چاک بود
روز قالی فشاندنست امروز از سعدی قطعه 524
1. روز قالی فشاندنست امروز
تا غبار از میان ما برود
گر خردمند از اوباش جفایی بیند از سعدی قطعه 525
1. گر خردمند از اوباش جفایی بیند
تا دل خویش نیازارد و درهم نشود
هر که بینی مراد و راحت خویش از سعدی قطعه 526
1. هر که بینی مراد و راحت خویش
از همه خلق بیشتر خواهد
به سمع خواجه رسانید اگر مجال بود از سعدی قطعه 527
1. به سمع خواجه رسانید اگر مجال بود
که ای خزانهٔ ارزاق را کف تو کلید
ناگهان بانگ در سرای افتد از سعدی قطعه 528
1. ناگهان بانگ در سرای افتد
که فلان را محل وعده رسید
یارب این نامه سیه کردهٔ بیفایده عمر از سعدی قطعه 529
1. یارب این نامه سیه کردهٔ بیفایده عمر
همچنان از کرمت بر نگرفتست امید
حقیقتیست که دانا سرای عاریتی از سعدی قطعه 530
1. حقیقتیست که دانا سرای عاریتی
ز بهر هشتن و پرداختن نفرماید
سفینهٔ حکمیات و نظم و نثر لطیف از سعدی قطعه 531
1. سفینهٔ حکمیات و نظم و نثر لطیف
که بارگاه ملوک و صدور را شاید
نه آدمیست که در خرمی و مجموعی از سعدی قطعه 532
1. نه آدمیست که در خرمی و مجموعی
به خستگان پراکنده بر نبخشاید