ماهی امید عمرم از شست از سعدی شیرازی رباعی 837
1. ماهی امید عمرم از شست برفت
بیفایده عمرم چو شب مست برفت
دادار که بر ما در قسمت از سعدی شیرازی رباعی 838
1. دادار که بر ما در قسمت بگشاد
بنیاد جهان چنانکه بایست نهاد
نه هر که زمانه کار او از سعدی شیرازی رباعی 839
1. نه هر که زمانه کار او دربندد
فریاد و جزع بر آسمان پیوندد
ای قدر بلند آسمان پیش از سعدی شیرازی رباعی 840
1. ای قدر بلند آسمان پیش تو خرد
گوی ظفر از هر که جهان خواهی برد
شاها سم اسبت آسمان می‌سپرد از سعدی شیرازی رباعی 841
1. شاها سم اسبت آسمان می‌سپرد
از کید حسود و چشم بد غم نخورد
ظلم از دل و دست ملک نیرو از سعدی شیرازی رباعی 842
1. ظلم از دل و دست ملک نیرو ببرد
عادل ز زمانه نام نیکو ببرد
از می طرب افزاید و مردی از سعدی شیرازی رباعی 843
1. از می طرب افزاید و مردی خیزد
وز طبع گیا خشکی و سردی خیزد
نادان همه جا با همه کس از سعدی شیرازی رباعی 844
1. نادان همه جا با همه کس آمیزد
چون غرقه به هر چه دید دست آویزد
هر کس که درست قول و پیمان از سعدی شیرازی رباعی 845
1. هر کس که درست قول و پیمان باشد
او را چه غم از شحنه و سلطان باشد
هر دولت و مکنت که قضا از سعدی شیرازی رباعی 846
1. هر دولت و مکنت که قضا می‌بخشد
در وهم نیاید که چرا می‌بخشد
بس چون تو ملک زمانه بر از سعدی شیرازی رباعی 847
1. بس چون تو ملک زمانه بر تخت نشاند
هر یک به مراد خویشتن ملکی راند
نه هر که ستم بر دگری بتواند از سعدی شیرازی رباعی 848
1. نه هر که ستم بر دگری بتواند
بیباک چنانکه می‌رود می‌راند