در دیده به جای سرمه سوزن از سعدی شیرازی رباعی 119
1. در دیده به جای سرمه سوزن دیدن
برق آمده و آتش زده خرمن دیدن
ای دوست گرفته بر سر ما از سعدی شیرازی رباعی 120
1. ای دوست گرفته بر سر ما دشمن
یا دوست گزین به دوستی یا دشمن
ای دست تو آتش زده در خرمن از سعدی شیرازی رباعی 121
1. ای دست تو آتش زده در خرمن من
تو دست نمی‌گذاری از دامن من
آن لطف که در شمایل اوست از سعدی شیرازی رباعی 122
1. آن لطف که در شمایل اوست ببین
وآن خندهٔ همچو پسته در پوست ببین
چون جاه و جلال و حسن و از سعدی شیرازی رباعی 123
1. چون جاه و جلال و حسن و رنگ آمد و بو
آخر دل آدمی نه سنگست و نه رو
یک روز به اتفاق صحرا از سعدی شیرازی رباعی 124
1. یک روز به اتفاق صحرا من و تو
از شهر برون شویم تنها من و تو
ما را نه ترنج از تو مرادست از سعدی شیرازی رباعی 125
1. ما را نه ترنج از تو مرادست نه به
تو خود شکری پسته و بادام مده
نه سرو توان گفت و نه خورشید از سعدی شیرازی رباعی 126
1. نه سرو توان گفت و نه خورشید و نه ماه
آه از تو که در وصف نمی‌آیی آه
ای کاش نکردمی نگاه از از سعدی شیرازی رباعی 127
1. ای کاش نکردمی نگاه از دیده
بر دل نزدی عشق تو راه از دیده
ای بی‌رخ تو چو لاله‌زارم از سعدی شیرازی رباعی 128
1. ای بی‌رخ تو چو لاله‌زارم دیده
گرینده چو ابر نوبهارم دیده
ای مطرب ازان حریف پیغامی از سعدی شیرازی رباعی 129
1. ای مطرب ازان حریف پیغامی ده
وین دلشده را به عشوه آرامی ده