بیفکن خیمه تا محمل برانند از سعدی شیرازی غزل 1084
1. بیفکن خیمه تا محمل برانند
که همراهان این عالم روانند
اگر خدای نباشد ز بنده‌ای از سعدی شیرازی غزل 1085
1. اگر خدای نباشد ز بنده‌ای خشنود
شفاعت همه پیغمبران ندارد سود
شرف نفس به جود است و کرامت از سعدی شیرازی غزل 1086
1. شرف نفس به جود است و کرامت به سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به که وجود
بسیار سالها به سر خاک از سعدی شیرازی غزل 1087
1. بسیار سالها به سر خاک ما رود
کاین آب چشمه آید و باد صبا رود
وقت آن است که ضعف آید و از سعدی شیرازی غزل 1088
1. وقت آن است که ضعف آید و نیرو برود
قدرت از منطق شیرین سخنگو برود
روی در مسجد و دل ساکن خمار از سعدی شیرازی غزل 1089
1. روی در مسجد و دل ساکن خمار چه سود؟
خرقه بر دوش و میان بسته به زنار چه سود؟
هر کسی در حرم عشق تو محرم از سعدی شیرازی غزل 1090
1. هر کسی در حرم عشق تو محرم نشود
هر براهیم به درگاه تو ادهم نشود
از صومعه رختم به خرابات از سعدی شیرازی غزل 1091
1. از صومعه رختم به خرابات برآرید
گرد از من و سجادهٔ طامات برآرید
تا بدین غایت که رفت از از سعدی شیرازی غزل 1092
1. تا بدین غایت که رفت از من نیامد هیچ کار
راستی باید به بازی صرف کردم روزگار
ره به خرابات برد، عابد از سعدی شیرازی غزل 1093
1. ره به خرابات برد، عابد پرهیزگار
سفرهٔ یکروزه کرد، نقد همه روزگار
گناه کردن پنهان به از از سعدی شیرازی غزل 1094
1. گناه کردن پنهان به از عبادت فاش
اگر خدای پرستی هواپرست مباش