ساقیا می ده که ما دردی از سعدی شیرازی غزل 1106
1. ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه‌ایم
با خرابات آشناییم از خرد بیگانه‌ایم
خرما نتوان خوردن از این از سعدی شیرازی غزل 1107
1. خرما نتوان خوردن از این خار که کشتیم
دیبا نتوان کردن از این پشم که رشتیم
خداوندی چنین بخشنده از سعدی شیرازی غزل 1108
1. خداوندی چنین بخشنده داریم
که با چندین گنه امیدواریم
تو پس پرده و ما خون جگر از سعدی شیرازی غزل 1109
1. تو پس پرده و ما خون جگر می‌ریزیم
وه که گر پرده برافتد که چه شور انگیزیم
برخیز تا به عهد امانت از سعدی شیرازی غزل 1110
1. برخیز تا به عهد امانت وفا کنیم
تقصیرهای رفته به خدمت قضا کنیم
برخیز تا طریق تکلف رها از سعدی شیرازی غزل 1111
1. برخیز تا طریق تکلف رها کنیم
دکان معرفت به دو جو بر بها کنیم
خلاف راستی باشد خلاف از سعدی شیرازی غزل 1112
1. خلاف راستی باشد خلاف رای درویشان
بنه گر همتی داری سری در پای درویشان
عشقبازی چیست سر در پای از سعدی شیرازی غزل 1113
1. عشقبازی چیست سر در پای جانان باختن
با سر اندر کوی دلبر عشق نتوان باختن
ای به باد هوس در افتاده از سعدی شیرازی غزل 1114
1. ای به باد هوس در افتاده
بادت اندر سر است یا باده
شبی در خرقه رندآسا، گذر از سعدی شیرازی غزل 1115
1. شبی در خرقه رندآسا، گذر کردم به میخانه
ز عشرت می‌پرستان را، منور بود کاشانه
ای صوفی سرگردان، در بند از سعدی شیرازی غزل 1116
1. ای صوفی سرگردان، در بند نکونامی
تا درد نیاشامی، زین درد نیارامی