هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی از سعدی غزل 595
1. هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی
الا بر آن که دارد با دلبری وصالی
مرا تو جان عزیزی و یار محترمی از سعدی غزل 596
1. مرا تو جان عزیزی و یار محترمی
به هر چه حکم کنی بر وجود من حکمی
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی از سعدی غزل 597
1. بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی
تو کدامی و چه نامی که چنین خوب خرامی از سعدی غزل 598
1. تو کدامی و چه نامی که چنین خوب خرامی
خون عشاق حلال است زهی شوخ حرامی
چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی از سعدی غزل 599
1. چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی
که‌ش یار هم آواز بگیرند به دامی
صاحب نظر نباشد در بند نیک نامی از سعدی غزل 600
1. صاحب نظر نباشد در بند نیک نامی
خاصان خبر ندارند از گفت و گوی عامی
ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی از سعدی غزل 601
1. ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی
سرگران از خواب و سرمست از شرابت دیدمی
آسوده خاطرم که تو در خاطر منی از سعدی غزل 602
1. آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
گر تاج می‌فرستی و گر تیغ می‌زنی
اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی از سعدی غزل 603
1. اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی
من از تو روی نپیچم که مستحب منی
زنده بی دوست خفته در وطنی از سعدی غزل 604
1. زنده بی دوست خفته در وطنی
مثل مرده‌ایست در کفنی
سروقدی میان انجمنی از سعدی غزل 605
1. سروقدی میان انجمنی
به که هفتاد سرو در چمنی