هرگز حسد نبردم بر منصبی از سعدی شیرازی غزل 595
1. هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی
الا بر آن که دارد با دلبری وصالی
مرا تو جان عزیزی و یار محترمی از سعدی شیرازی غزل 596
1. مرا تو جان عزیزی و یار محترمی
به هر چه حکم کنی بر وجود من حکمی
بسیار سفر باید تا پخته از سعدی شیرازی غزل 597
1. بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی
تو کدامی و چه نامی که چنین از سعدی شیرازی غزل 598
1. تو کدامی و چه نامی که چنین خوب خرامی
خون عشاق حلال است زهی شوخ حرامی
چون تنگ نباشد دل مسکین از سعدی شیرازی غزل 599
1. چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی
که‌ش یار هم آواز بگیرند به دامی
صاحب نظر نباشد در بند نیک از سعدی شیرازی غزل 600
1. صاحب نظر نباشد در بند نیک نامی
خاصان خبر ندارند از گفت و گوی عامی
ای دریغا گر شبی در بر خرابت از سعدی شیرازی غزل 601
1. ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی
سرگران از خواب و سرمست از شرابت دیدمی
آسوده خاطرم که تو در خاطر از سعدی شیرازی غزل 602
1. آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
گر تاج می‌فرستی و گر تیغ می‌زنی
اگر تو میل محبت کنی و گر از سعدی شیرازی غزل 603
1. اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی
من از تو روی نپیچم که مستحب منی
زنده بی دوست خفته در وطنی از سعدی شیرازی غزل 604
1. زنده بی دوست خفته در وطنی
مثل مرده‌ایست در کفنی
سروقدی میان انجمنی از سعدی شیرازی غزل 605
1. سروقدی میان انجمنی
به که هفتاد سرو در چمنی