مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی از سعدی شیرازی غزل 541
1. مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی
که روی چون قمر از دوستان بپوشیدی
آخر نگاهی باز کن وقتی که از سعدی شیرازی غزل 542
1. آخر نگاهی باز کن وقتی که بر ما بگذری
یا کبر منعت می‌کند کز دوستان یاد آوری
ای برق اگر به گوشه آن بام از سعدی شیرازی غزل 543
1. ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری
آنجا که باد زهره ندارد خبر بری
ای که بر دوستان همی‌گذری از سعدی شیرازی غزل 544
1. ای که بر دوستان همی‌گذری
تا به هر غمزه‌ای دلی ببری
بخت آیینه ندارم که در او از سعدی شیرازی غزل 545
1. بخت آیینه ندارم که در او می‌نگری
خاک بازار نیرزم که بر او می‌گذری
جور بر من می‌پسندد دلبری از سعدی شیرازی غزل 546
1. جور بر من می‌پسندد دلبری
زور با من می‌کند زورآوری
خانه صاحب نظران می‌بری از سعدی شیرازی غزل 547
1. خانه صاحب نظران می‌بری
پرده پرهیزکنان می‌دری
دانی چه گفت مرا آن بلبل از سعدی شیرازی غزل 548
1. دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری
تو خود چه آدمیی کز عشق بی‌خبری
دانمت آستین چرا پیش جمال از سعدی شیرازی غزل 549
1. دانمت آستین چرا پیش جمال می‌بری
رسم بود کز آدمی روی نهان کند پری
دیدم امروز بر زمین قمری از سعدی شیرازی غزل 550
1. دیدم امروز بر زمین قمری
همچو سروی روان به رهگذری
رفتی و همچنان به خیال من از سعدی شیرازی غزل 551
1. رفتی و همچنان به خیال من اندری
گویی که در برابر چشمم مصوری