ندیدمت که بکردی وفا بدان از سعدی شیرازی غزل 530
1. ندیدمت که بکردی وفا بدان چه بگفتی
طریق وصل گشادی من آمدم تو برفتی
ای از بهشت جزوی و از رحمت از سعدی شیرازی غزل 531
1. ای از بهشت جزوی و از رحمت آیتی
حق را به روزگار تو با ما عنایتی
چون خراباتی نباشد زاهدی از سعدی شیرازی غزل 532
1. چون خراباتی نباشد زاهدی
کش به شب از در درآید شاهدی
ای باد بامدادی خوش می‌روی از سعدی شیرازی غزل 533
1. ای باد بامدادی خوش می‌روی به شادی
پیوند روح کردی پیغام دوست دادی
دیدی که وفا به جا نیاوردی از سعدی شیرازی غزل 534
1. دیدی که وفا به جا نیاوردی
رفتی و خلاف دوستی کردی
مپرس از من که هیچم یاد کردی از سعدی شیرازی غزل 535
1. مپرس از من که هیچم یاد کردی
که خود هیچم فرامش می‌نگردی
مکن سرگشته آن دل را که دست از سعدی شیرازی غزل 536
1. مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی
به زیر پای هجرانش لگدکوب ستم کردی
چه باز در دلت آمد که مهر از سعدی شیرازی غزل 537
1. چه باز در دلت آمد که مهر برکندی
چه شد که یار قدیم از نظر بیفکندی
گفتم آهن دلی کنم چندی از سعدی شیرازی غزل 538
1. گفتم آهن دلی کنم چندی
ندهم دل به هیچ دلبندی
نگارا وقت آن آمد که دل با از سعدی شیرازی غزل 539
1. نگارا وقت آن آمد که دل با مهر پیوندی
که ما را بیش از این طاقت نمانده‌ست آرزومندی
خلاف شرط محبت چه مصلحت از سعدی شیرازی غزل 540
1. خلاف شرط محبت چه مصلحت دیدی
که برگذشتی و از دوستان نپرسیدی