عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم از سعدی غزل 441
1. عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم
بی تماشاگه رویش به تماشا نرویم
گر غصه روزگار گویم از سعدی غزل 442
1. گر غصه روزگار گویم
بس قصه بی شمار گویم
بکن چندان که خواهی جور بر من از سعدی غزل 443
1. بکن چندان که خواهی جور بر من
که دستت بر نمی‌دارم ز دامن
یا رب آن روی است یا برگ سمن از سعدی غزل 444
1. یا رب آن روی است یا برگ سمن
یا رب آن قد است یا سرو چمن
در وصف نیاید که چه شیرین دهن است آن از سعدی غزل 445
1. در وصف نیاید که چه شیرین دهن است آن
این است که دور از لب و دندان من است آن
ای کودک خوبروی حیران از سعدی غزل 446
1. ای کودک خوبروی حیران
در وصف شمایلت سخندان
برخیز که می‌رود زمستان از سعدی غزل 447
1. برخیز که می‌رود زمستان
بگشای در سرای بستان
خوشا و خرما وقت حبیبان از سعدی غزل 448
1. خوشا و خرما وقت حبیبان
به بوی صبح و بانگ عندلیبان
چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان از سعدی غزل 449
1. چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان
دل از انتظار خونین دهن از امید خندان
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران از سعدی غزل 450
1. بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
کز سنگ گریه خیزد روز وداع یاران
دو چشم مست میگونت ببرد آرام هشیاران از سعدی غزل 451
1. دو چشم مست میگونت ببرد آرام هشیاران
دو خواب آلوده بربودند عقل از دست بیداران