هر که سودای تو دارد چه غم از سعدی شیرازی غزل 332
1. هر که سودای تو دارد چه غم از هر که جهانش
نگران تو چه اندیشه و بیم از دگرانش
خطا کردی به قول دشمنان از سعدی شیرازی غزل 333
1. خطا کردی به قول دشمنان گوش
که عهد دوستان کردی فراموش
قیامت باشد آن قامت در آغوش از سعدی شیرازی غزل 334
1. قیامت باشد آن قامت در آغوش
شراب سلسبیل از چشمه نوش
یکی را دست حسرت بر بناگوش از سعدی شیرازی غزل 335
1. یکی را دست حسرت بر بناگوش
یکی با آن که می‌خواهد در آغوش
رفتی و نمی‌شوی فراموش از سعدی شیرازی غزل 336
1. رفتی و نمی‌شوی فراموش
می‌آیی و می‌روم من از هوش
گر یکی از عشق برآرد خروش از سعدی شیرازی غزل 337
1. گر یکی از عشق برآرد خروش
بر سر آتش نه غریب است جوش
دلی که دید که غایب شده‌ست از سعدی شیرازی غزل 338
1. دلی که دید که غایب شده‌ست از این درویش
گرفته از سر مستی و عاشقی سر خویش
گردن افراشته‌ام بر فلک از سعدی شیرازی غزل 339
1. گردن افراشته‌ام بر فلک از طالع خویش
کاین منم با تو گرفته ره صحرا در پیش
هر کسی را هوسی در سر و کاری از سعدی شیرازی غزل 340
1. هر کسی را هوسی در سر و کاری در پیش
من بی‌کار گرفتار هوای دل خویش
گرم قبول کنی ور برانی از از سعدی شیرازی غزل 341
1. گرم قبول کنی ور برانی از بر خویش
نگردم از تو و گر خود فدا کنم سر خویش
یار بیگانه نگیرد هر که از سعدی شیرازی غزل 342
1. یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش
ای که دستی چرب داری پیشتر دیوار خویش