ای به خلق از جهانیان ممتاز از سعدی غزل 310
1. ای به خلق از جهانیان ممتاز
چشم خلقی به روی خوب تو باز
متقلب درون جامه ناز از سعدی غزل 311
1. متقلب درون جامه ناز
چه خبر دارد از شبان دراز
بزرگ دولت آن کز درش تو آیی باز از سعدی غزل 312
1. بزرگ دولت آن کز درش تو آیی باز
بیا بیا که به خیر آمدی کجایی باز
برآمد باد صبح و بوی نوروز از سعدی غزل 313
1. برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک‌تر شب و خرم‌ترین روز از سعدی غزل 314
1. مبارک‌تر شب و خرم‌ترین روز
به استقبالم آمد بخت پیروز
پیوند روح می‌کند این باد مشک بیز از سعدی غزل 315
1. پیوند روح می‌کند این باد مشک بیز
هنگام نوبت سحرست ای ندیم خیز
ساقی سیمتن چه خسبی خیز از سعدی غزل 316
1. ساقی سیمتن چه خسبی خیز
آب شادی بر آتش غم ریز
بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس از سعدی غزل 317
1. بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس
ور پایبندی همچو من فریاد می‌خوان از قفس
امشب مگر به وقت نمی‌خواند این خروس از سعدی غزل 318
1. امشب مگر به وقت نمی‌خواند این خروس
عشاق بس نکرده هنوز از کنار و بوس
هر که بی دوست می‌برد خوابش از سعدی غزل 319
1. هر که بی دوست می‌برد خوابش
همچنان صبر هست و پایابش
یاری به دست کن که به امید راحتش از سعدی غزل 320
1. یاری به دست کن که به امید راحتش
واجب کند که صبر کنی بر جراحتش