تو را سماع نباشد که سوز از سعدی شیرازی غزل 255
1. تو را سماع نباشد که سوز عشق نبود
گمان مبر که برآید ز خام هرگز دود
نفسی وقت بهارم هوس صحرا از سعدی شیرازی غزل 256
1. نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود
با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود
از دست دوست هر چه ستانی از سعدی شیرازی غزل 257
1. از دست دوست هر چه ستانی شکر بود
وز دست غیر دوست تبرزد تبر بود
مرا راحت از زندگی دوش بود از سعدی شیرازی غزل 258
1. مرا راحت از زندگی دوش بود
که آن ماهرویم در آغوش بود
ناچار هر که صاحب روی نکو از سعدی شیرازی غزل 259
1. ناچار هر که صاحب روی نکو بود
هر جا که بگذرد همه چشمی در او بود
من چه در پای تو ریزم که خورای از سعدی شیرازی غزل 260
1. من چه در پای تو ریزم که خورای تو بود
سر نه چیزیست که شایسته پای تو بود
یا رب شب دوشین چه مبارک از سعدی شیرازی غزل 261
1. یا رب شب دوشین چه مبارک سحری بود
کاو را به سر کشته هجران گذری بود
عیبی نباشد از تو که بر ما از سعدی شیرازی غزل 262
1. عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود
مجنون از آستانه لیلی کجا رود
گفتمش سیر ببینم مگر از از سعدی شیرازی غزل 263
1. گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
وآن چنان پای گرفته‌ست که مشکل برود
هر که مجموع نباشد به تماشا از سعدی شیرازی غزل 264
1. هر که مجموع نباشد به تماشا نرود
یار با یار سفرکرده به تنها نرود
هر که را باغچه‌ای هست به از سعدی شیرازی غزل 265
1. هر که را باغچه‌ای هست به بستان نرود
هر که مجموع نشستست پریشان نرود