یار با ما بی‌وفایی می‌کند از سعدی شیرازی غزل 244
1. یار با ما بی‌وفایی می‌کند
بی‌گناه از من جدایی می‌کند
هر که بی او زندگانی می‌کند از سعدی شیرازی غزل 245
1. هر که بی او زندگانی می‌کند
گر نمی‌میرد گرانی می‌کند
دلبرا پیش وجودت همه خوبان از سعدی شیرازی غزل 246
1. دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
سروران بر در سودای تو خاک قدمند
با دوست باش گر همه آفاق از سعدی شیرازی غزل 247
1. با دوست باش گر همه آفاق دشمنند
کاو مرهم است اگر دگران نیش می‌زنند
شوخی مکن ای یار که صاحب از سعدی شیرازی غزل 248
1. شوخی مکن ای یار که صاحب نظرانند
بیگانه و خویش از پس و پیشت نگرانند
این جا شکری هست که چندین از سعدی شیرازی غزل 249
1. این جا شکری هست که چندین مگسانند
یا بوالعجبی کاین همه صاحب هوسانند
خوبرویان جفاپیشه وفا از سعدی شیرازی غزل 250
1. خوبرویان جفاپیشه وفا نیز کنند
به کسان درد فرستند و دوا نیز کنند
اگر تو برشکنی دوستان سلام از سعدی شیرازی غزل 251
1. اگر تو برشکنی دوستان سلام کنند
که جور قاعده باشد که بر غلام کنند
نشاید که خوبان به صحرا از سعدی شیرازی غزل 252
1. نشاید که خوبان به صحرا روند
همه کس شناسند و هر جا روند
به بوی آن که شبی در حرم بیاسایند از سعدی شیرازی غزل 253
1. به بوی آن که شبی در حرم بیاسایند
هزار بادیه سهلست اگر بپیمایند
اخترانی که به شب در نظر از سعدی شیرازی غزل 254
1. اخترانی که به شب در نظر ما آیند
پیش خورشید محال است که پیدا آیند