مجلس ما دگر امروز به بستان از سعدی شیرازی غزل 221
1. مجلس ما دگر امروز به بستان ماند
عیش خلوت به تماشای گلستان ماند
حسن تو دایم بدین قرار نماند از سعدی شیرازی غزل 222
1. حسن تو دایم بدین قرار نماند
مست تو جاوید در خمار نماند
عیب جویانم حکایت پیش جانان از سعدی شیرازی غزل 223
1. عیب جویانم حکایت پیش جانان گفته‌اند
من خود این پیدا همی‌گویم که پنهان گفته‌اند
گلبنان پیرایه بر خود کرده‌اند از سعدی شیرازی غزل 224
1. گلبنان پیرایه بر خود کرده‌اند
بلبلان را در سماع آورده‌اند
اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌اند از سعدی شیرازی غزل 225
1. اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌اند
کآرام جان و انس دل و نور دیده‌اند
درخت غنچه برآورد و بلبلان از سعدی شیرازی غزل 226
1. درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند
آخر ای سنگدل سیم زنخدان از سعدی شیرازی غزل 227
1. آخر ای سنگدل سیم زنخدان تا چند
تو ز ما فارغ و ما از تو پریشان تا چند
کاروان می‌رود و بار سفر از سعدی شیرازی غزل 228
1. کاروان می‌رود و بار سفر می‌بندند
تا دگربار که بیند که به ما پیوندند
پیش رویت دگران صورت بر از سعدی شیرازی غزل 229
1. پیش رویت دگران صورت بر دیوارند
نه چنین صورت و معنی که تو داری دارند
شاید این طلعت میمون که از سعدی شیرازی غزل 230
1. شاید این طلعت میمون که به فالش دارند
در دل اندیشه و در دیده خیالش دارند
تو آن نه‌ای که دل از صحبت از سعدی شیرازی غزل 231
1. تو آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند
و گر ملول شوی صاحبی دگر گیرند