غزلیات در دیوان اشعار سعدی شیرازی

1 با کاروان مصری چندین شکر نباشد در لعبتان چینی زین خوبتر نباشد

2 این دلبری و شوخی از سرو و گل نیاید وین شاهدی و شنگی در ماه و خور نباشد

3 گفتم به شیرمردی چشم از نظر بدوزم با تیر چشم خوبان تقوا سپر نباشد

4 ما را نظر به خیرست از حسن ماه رویان هر کو به شر کند میل او خود بشر نباشد

1 از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد

2 گر نوازی چه سعادت به از این خواهم یافت ور کشی زار چه دولت به از آنم باشد

3 چون مرا عشق تو از هر چه جهان بازاستد چه غم از سرزنش هر که جهانم باشد

4 تیغ قهر ار تو زنی قوت روحم گردد جام زهر ار تو دهی قوت روانم باشد

1 نظر خدای بینان طلب هوا نباشد سفر نیازمندان قدم خطا نباشد

2 همه وقت عارفان را نظرست و عامیان را نظری معاف دارند و دوم روا نباشد

3 به نسیم صبح باید که نبات زنده باشی نه جماد مرده کان را خبر از صبا نباشد

4 اگرت سعادتی هست که زنده دل بمیری به حیاتی اوفتادی که دگر فنا نباشد

1 چه کسی که هیچ کس را به تو بر نظر نباشد که نه در تو باز ماند مگرش بصر نباشد

2 نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی که ز دوستی بمیریم و تو را خبر نباشد

3 مکن ار چه می‌توانی که ز خدمتم برانی نزنند سائلی را که دری دگر نباشد

4 به رهت نشسته بودم که نظر کنی به حالم نکنی که چشم مستت ز خمار بر نباشد

1 آن به که نظر باشد و گفتار نباشد تا مدعی اندر پس دیوار نباشد

2 آن بر سر گنج است که چون نقطه به کنجی بنشیند و سرگشته چو پرگار نباشد

3 ای دوست برآور دری از خلق به رویم تا هیچ کسم واقف اسرار نباشد

4 می خواهم و معشوق و زمینی و زمانی کاو باشد و من باشم و اغیار نباشد

1 تا حال منت خبر نباشد در کار منت نظر نباشد

2 تا قوت صبر بود کردیم دیگر چه کنیم اگر نباشد

3 آیین وفا و مهربانی در شهر شما مگر نباشد

4 گویند نظر چرا نبستی تا مشغله و خطر نباشد

1 شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

2 عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

3 ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت که محب صادق آنست که پاکباز باشد

4 به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد

1 شورش بلبلان سحر باشد خفته از صبح بی‌خبر باشد

2 تیرباران عشق خوبان را دل شوریدگان سپر باشد

3 عاشقان کشتگان معشوقند هر که زنده‌ست در خطر باشد

4 همه عالم جمال طلعت اوست تا که را چشم این نظر باشد

1 سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد به جان گر صحبت جانان برآید رایگان باشد

2 مغیلان چیست تا حاجی عنان از کعبه برپیچد خسک در راه مشتاقان بساط پرنیان باشد

3 ندارد با تو بازاری مگر شوریده اسراری که مهرش در میان جان و مهرش بر دهان باشد

4 پری رویا چرا پنهان شوی از مردم چشمم پری را خاصیت آنست کز مردم نهان باشد

1 تو را خود یک زمان با ما سر صحرا نمی‌باشد چو شمست خاطر رفتن به جز تنها نمی‌باشد

2 دو چشم از ناز در پیشت فراغ از حال درویشت مگر کز خوبی خویشت نگه در ما نمی‌باشد

3 ملک یا چشمه نوری پری یا لعبت حوری که بر گلبن گل سوری چنین زیبا نمی‌باشد

4 پری رویی و مه پیکر سمن بویی و سیمین بر عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی‌باشد