به حدیث در نیایی که لبت از سعدی شیرازی غزل 188
1. به حدیث در نیایی که لبت شکر نریزد
نچمی که شاخ طوبی به ستیزه بر نریزد
آه اگر دست دل من به تمنا از سعدی شیرازی غزل 189
1. آه اگر دست دل من به تمنا نرسد
یا دل از چنبر عشق تو به من وانرسد
از این تعلق بیهوده تا به از سعدی شیرازی غزل 190
1. از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد
وزان که خون دلم ریخت تا به تن چه رسد
کی برست این گل خندان و چنین از سعدی شیرازی غزل 191
1. کی برست این گل خندان و چنین زیبا شد
آخر این غوره نوخاسته چون حلوا شد
گر آن مراد شبی در کنار ما از سعدی شیرازی غزل 192
1. گر آن مراد شبی در کنار ما باشد
زهی سعادت و دولت که یار ما باشد
شورش بلبلان سحر باشد از سعدی شیرازی غزل 193
1. شورش بلبلان سحر باشد
خفته از صبح بی‌خبر باشد
شب عاشقان بی‌دل چه شبی از سعدی شیرازی غزل 194
1. شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
از تو دل برنکنم تا دل و جانم از سعدی شیرازی غزل 195
1. از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد
می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد
سر جانان ندارد هر که او از سعدی شیرازی غزل 196
1. سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد
به جان گر صحبت جانان برآید رایگان باشد
نظر خدای بینان طلب هوا از سعدی شیرازی غزل 197
1. نظر خدای بینان طلب هوا نباشد
سفر نیازمندان قدم خطا نباشد
با کاروان مصری چندین شکر از سعدی شیرازی غزل 198
1. با کاروان مصری چندین شکر نباشد
در لعبتان چینی زین خوبتر نباشد