غزلیات در دیوان اشعار سعدی شیرازی

766 اثر از غزلیات در دیوان اشعار سعدی شیرازی در سایت شعرنوش گردآوری شده است. در این مجموعه می‌توانید اشعار معروف، عاشقانه و حکیمانه سعدی شیرازی را به‌صورت دسته‌بندی‌شده و با قابلیت جستجو مطالعه کنید. شما در حال مشاهده صفحه 15 از این مجموعه هستید.

زان گه که بر آن صورت خوبم از سعدی شیرازی غزل 155

1. زان گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد
از صورت بی طاقتیم پرده برافتاد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 9 بیت

فرهاد را چو بر رخ شیرین از سعدی شیرازی غزل 156

1. فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد
دودش به سر درآمد و از پای درفتاد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 10 بیت

پیش رویت قمر نمی‌تابد از سعدی شیرازی غزل 157

1. پیش رویت قمر نمی‌تابد
خور ز حکم تو سر نمی‌تابد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 6 بیت

مویت رها مکن که چنین بر از سعدی شیرازی غزل 158

1. مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد
کآشوب حسن روی تو در عالم اوفتد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 7 بیت

نه آن شبست که کس در میان از سعدی شیرازی غزل 159

1. نه آن شبست که کس در میان ما گنجد
به خاک پایت اگر ذره در هوا گنجد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 6 بیت

حدیث عشق به طومار در نمی‌گنجد از سعدی شیرازی غزل 160

1. حدیث عشق به طومار در نمی‌گنجد
بیان دوست به گفتار در نمی‌گنجد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 11 بیت

کس این کند که ز یار و دیار از سعدی شیرازی غزل 161

1. کس این کند که ز یار و دیار برگردد
کند هرآینه چون روزگار برگردد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 7 بیت

طرفه می‌دارند یاران صبر از سعدی شیرازی غزل 162

1. طرفه می‌دارند یاران صبر من بر داغ و درد
داغ و دردی کز تو باشد خوشترست از باغ ورد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 10 بیت

هر که می با تو خورد عربده از سعدی شیرازی غزل 163

1. هر که می با تو خورد عربده کرد
هر که روی تو دید عشق آورد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 10 بیت

دیدار یار غایب دانی چه از سعدی شیرازی غزل 164

1. دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد
ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 10 بیت

که می‌رود به شفاعت که دوست از سعدی شیرازی غزل 165

1. که می‌رود به شفاعت که دوست بازآرد
که عیش خلوت بی او کدورتی دارد

برای مشاهده کامل کلیک کنید


1 دقیقه زمان مطالعه 10 بیت