قصاید در دیوان اشعار ابوالفرج رونی

1 آمد آن مایه سعادت باز کز جهان ملک را به دوست نیاز

2 تخت او را سپهر گشته رهی بخت او را زمانه برده نماز

3 حزم او پیش بین سیاه و سپید عزم او پیش رو نشیب و فراز

4 «رأی او برگشاده گوش یقین جود او برکشیده دیده آز

1 با مال جود خواجه بکین باشد وز جود مال خواجه حزین باشد

2 آسان از او به رزق رسد هر کس بخشنده خدای چنین باشد

3 پیش دل غنی و کف رادش دریا فقیر و ابر ضنین باشد

4 عطر نسیم خلقش گرد آید در ناف آهوئی که به چین باشد

1 عرب را آسمانی حق گذار است عجم را آفتابی سایه دار است

2 ملک مسعود ابراهیم مسعود که صاحب خاتم این روزگار است

3 همایون خسروی که عدل و انصاف به شاخ ملک او پر برت و بار است

4 نظرهای کریمش با طراوت هنرهای عظیمش بی عوار است

1 صدر بابوئیان سزا باشد کاندرو عقل را ثنا باشد

2 آنکه آزاده را پس از ایزد بندگی کردنش هوا باشد

3 وانکه بگذشته از پرستش حق جز پرستیدنش خطا باشد

4 کنیت شهریار و نام رسول عرض او را همی عطا باشد

1 گه رحیل چو بگذاشتم همی اسباب ز آب دیده همی گشت گرد من گرداب

2 دل از وداع رفیقان چو دیگ بر آتش تن از غریو عزیزان چو مرغ در مضراب

3 پی عزیمت من سست چون پی ناقه ره هزیمت من بسته چون ره سیماب

4 چه روح من چه یکی باشه شکسته کتف چه شخص من چه یکی خیمه گسسته طناب

1 این بهار طرب نهال سرور که به فرمان شاه شد معمور

2 روضه عشر تست و بیضه لهو موقف رامش است و موضع سور

3 آب او آب زمزم و کوثر خاک او خاک عنبر و کافور

4 شکل او نابسوده دست صبا شبه او ناسپرده پای دبور

1 آمد از حوت برنهاده ثقل پیشوای ستارگان به حمل

2 پر لطایف نموده عرض هوا در طرایف گرفته طول جبل

3 کرده بر آب و باد و خاک طباع آتش او هزار گونه عمل

4 روز و شب را به مسطر انصاف استوا داده چون خط جدول

1 بدیع نیست به شب دیدن ستاره در آب بروز بین که سپهری است پر ستاره بر آب

2 زمین چو آینه صورت نمای گشت مگر ز گل نماند میان هوا و آب حجاب

3 گل غنوده به بوی از بهشت یافته بهر چو نیک بختان برخاست با نشاط از خواب

4 تو گوئی او را بلبل گه غنودن او نموده بود به تلقین خواب راه صواب

1 نظام گیرد کار هوا بدین هنگام که دل ز شیر ستاند بدو دو پیکر وام

2 سپهر اگر چه درشت است یابی او را نرم جهان اگر چه حرون است یابی او را رام

3 برون کند خرد از خرده گاه لهو شکیل فرو کشد طرب از طره جای عیش لگام

4 ز عشق یار بجنبد کش و به پیچد دل ز حرص باده به برد لب و به خارد کام

1 گاه مسعود تاجدار ملک تاج ماه است گاه بار ملک

2 فلک آورده یمن و یسر از خلد به یمین داده و یسار ملک

3 رانده کلک شمار گیر قضا عدلی عدل در شمار ملک

4 کرده رای قطار دار قدر بختی بخت در قطار ملک