کار همه راست، از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 49
1. کار همه راست، آن چنان که بباید
حال شادیست، شاد باشی، شاید
دریا دو چشم و از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 50
1. دریا دو چشم و آتش بر دل همی فزاید
مردم میان دریا و آتش چگونه پاید؟
اندی که امیر از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 51
1. اندی که امیر ما باز آید پیروز
مرگ از پس دیدنش روا باشد و شاید
کسی را که باشد از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 52
1. کسی را که باشد به دل مهر حیدر
شود سرخ رو در دو گیتی به آور
نگارینا، شنیدستم از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 53
1. نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت
سه پیراهن سلب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر
بر رخش زلف عاشق از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 54
1. بر رخش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
ای عاشق دل داده از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 55
1. ای عاشق دل داده بدین جای سپنجی
همچون شمنی شیفته بر صورت فرخار
مرا جود او تازه از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 56
1. مرا جود او تازه دارد همی
مگر جودش ابر است و من کشتزار
اگر گل آرد بار از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 57
1. اگر گل آرد بار آن رخان او، نه شگفت
هر آینه چو همه می‌خورد گل آرد بار
گر شود بحر کف از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 58
1. گر شود بحر کف همت تو موج زنان
ور شود ابر سر رایت تو توفان بار
ای خواجه، این از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 59
1. ای خواجه، این همه که تو بر می‌دهی شمار
بادام ترّ و سیکی و بهمان و باستار
به دور عدل تو از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 60
1. به دور عدل تو در زیر چرخ مینایی
چنان گریخت ز دهر دو رنگ، رنگ فتور