من خلد ندانم از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 61
1. من خلد ندانم به صفای اشرف
فردوس نباشد به صفای اشرف
هر دل که درین از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 62
1. هر دل که درین زمانه درویش ترک
از نیش زبان ناکسان، ریش ترک
تا چند زمانی از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 63
1. تا چند زمانی و مکانی باشیم
وامانده ز پای کاروانی باشیم
با سبحه به چپ از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 64
1. با سبحه به چپ و راست ساغر گیریم
وز ننگ ریا دین قلندر گیریم
ما دیدن عیش تو از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 65
1. ما دیدن عیش تو مدام انگاریم
زهر غم تو لذت کام انگاریم
هر چند که پوشیده از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 66
1. هر چند که پوشیده ترم، عورترم
هر چند که نزدیک‌ترم، دورترم
آنی که به فکر از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 67
1. آنی که به فکر در نیائی چکنم؟
از فکر به ذکر در نیٰائی چکنم
چون نام لب تو از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 68
1. چون نام لب تو سرو چالاک بریم
رنگ از رخ آب زندگی پاک بریم
زاهد مستیم و از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 69
1. زاهد مستیم و بی‌ریا می‌رقصیم
نه چون تو به تسبیح و ردا می‌رقصیم
تا کی غم طیلسان از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 70
1. تا کی غم طیلسان و اطلس بخوریم
بازیم، کجا طعمه کرکس بخوریم
تا چند بساط شادی از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 71
1. تا چند بساط شادی و غم گیریم
راه و روش مردم عالم گیریم
چون شعله به هیچ از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 72
1. چون شعله به هیچ همدمی دم نزدیم
کز سوز دل آتشی به عٰالم نزدیم