چون اهل ریا چو ربنا در گیریم از آرتیمانی رباعی 73
1. چون اهل ریا چو ربنا در گیریم
درویشی ما بسی که ساغر گیریم
صد شکر که آشفته سر و دستارم از آرتیمانی رباعی 74
1. صد شکر که آشفته سر و دستارم
بر گشته ز دوست خلوت و بازارم
ما ناب گلابیم، گل آلود نه‌ایم از آرتیمانی رباعی 75
1. ما ناب گلابیم، گل آلود نه‌ایم
یا همچو چراغ تیره در دود نه‌ایم
یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم از آرتیمانی رباعی 76
1. یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم
یکسان گشته‌است اندک و بسیارم
بر سر چو کلاه عاشقی افرازم از آرتیمانی رباعی 77
1. بر سر چو کلاه عاشقی افرازم
سر بازیهٰا تمام بازی سازم
ای یافته هر چه خواسته از یزدان از آرتیمانی رباعی 78
1. ای یافته هر چه خواسته از یزدان
اسکندر و مهدی و سلیمان زمان
صد شکر که نیستم من از بی‌خبران از آرتیمانی رباعی 79
1. صد شکر که نیستم من از بی‌خبران
گه مست ز وصلم و گهی از هجران
نی در غم فرزند و زن و خویشم من از آرتیمانی رباعی 80
1. نی در غم فرزند و زن و خویشم من
نی خویش به قید مذهب و کیشم من
ای تخت تجمل تو بر علیین از آرتیمانی رباعی 81
1. ای تخت تجمل تو بر علیین
افتاده ز جای آنچنان، جای چنین
آنانکه جمال غیب دیدند همه از آرتیمانی رباعی 82
1. آنانکه جمال غیب دیدند همه
رفتند و به عیش آرمیدند همه
لیلی خواهی به تربت مجنون شو از آرتیمانی رباعی 83
1. لیلی خواهی به تربت مجنون شو
لؤلؤ خواهی به لجه جیحون شو
ای پادشه مملکت آگاهی از آرتیمانی رباعی 84
1. ای پادشه مملکت آگاهی
در زیر نگین تو را، ز مه تا ماهی