بهوش باش که در بارگاه رد و قبول از آرتیمانی غزل 48
1. بهوش باش که در بارگاه رد و قبول
کمال عین ذواتست و فصل عین فصول
همه دردم همه داغم همه عشقم همه سوزم از آرتیمانی غزل 49
1. همه دردم همه داغم همه عشقم همه سوزم
همه در هم گذرد هر مه و سال و شب و روزم
گلها ز من شکفته مگر بانگ بلبلم از آرتیمانی غزل 50
1. گلها ز من شکفته مگر بانگ بلبلم
شب چشم من نخفت، مگر شبنم گلم
با رخ همچو صبح و زلف چو شام از آرتیمانی غزل 51
1. با رخ همچو صبح و زلف چو شام
بامدادان بر آی بر لب بام
چو از جور رقیبان از در او بار می‌بستم از آرتیمانی غزل 52
1. چو از جور رقیبان از در او بار می‌بستم
ره آمد شدن از گریه بر اغیار می‌بستم
پلاس تن به بر، از دست غم قبا کردم از آرتیمانی غزل 53
1. پلاس تن به بر، از دست غم قبا کردم
به این لباس برش عرض مدعا کردم
جز در عشق بهر در که شدم خوار شدم از آرتیمانی غزل 54
1. جز در عشق بهر در که شدم خوار شدم
خار بودم همه از عشق تو گلزار شدم
تا بسر شوری از آن زلف پریشان دارم از آرتیمانی غزل 55
1. تا بسر شوری از آن زلف پریشان دارم
نه سر کفر و نه اندیشهٔ ایمان دارم
زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم از آرتیمانی غزل 56
1. زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم
نمیگردد بچیزی غیر نامش تا زبان دارم
دور از و بسکه سوزم و سازم از آرتیمانی غزل 57
1. دور از و بسکه سوزم و سازم
شده نزدیک آنکه بگدازم
گهی هشیار و گه مست و ملنگم از آرتیمانی غزل 58
1. گهی هشیار و گه مست و ملنگم
قلندر مشربم ابدال رنگم
وصالش دمی گر شود حاصلم از آرتیمانی غزل 59
1. وصالش دمی گر شود حاصلم
چو نو دولتان بر نتابد دلم