ای راندهٔ درگاه از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 84
1. ای راندهٔ درگاه تو خواری و عزیزی
پیدا ز تو هر چیز ندانم تو چه چیزی
چشمم افتاد بر جمٰال از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 85
1. چشمم افتاد بر جمٰال کسی
که گرو برده ز آفتاب بسی
بهار و باده و عشق از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 86
1. بهار و باده و عشق و جوانی
غنیمت دان غینمت تا توانی
نه رسم دیر و نه آیین از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 87
1. نه رسم دیر و نه آیین کعبه می‌دانی
ندانمت چه کسی، کافری، مسلمانی
ای که در ره عرفان از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 88
1. ای که در ره عرفان مستمند برهانی
ترسمت چو خر در گل عاقبت فرو مانی
هجران اگر نکردی از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 89
1. هجران اگر نکردی آهنگ زندگانی
بیچاره جان چه کردی با ننگ زندگانی
چند دلهای مبتلا از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 90
1. چند دلهای مبتلا شکنی
دلفریبی، تو دل چرا شکنی
نگاهی دیدم از چشم از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 91
1. نگاهی دیدم از چشم سیاهی
که کوه صبر پیشش بود کاهی
نرگست آن کند به از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 92
1. نرگست آن کند به شهلائی
که ندیده است چشم بینائی
از لطف چو در نظر از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 93
1. از لطف چو در نظر نمی‌آیی
از پرده چرا به در نمی‌آیی
درین بوستانم نه از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 94
1. درین بوستانم نه هایی نه هویی
درین گلستانم نه رنگی نه بویی