سرم سودا دلم پروا از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 24
1. سرم سودا دلم پروا ندارد
صباحم شب، شبم فردا ندارد
...
روی تو که رنگ از از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 25
1. روی تو که رنگ از رخ گلهای چمن برد
هوش از سر و طاقت ز دل و تاب و توان برد
...
نمیاید چو از دل از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 26
1. نمیاید چو از دل بر زبان درد
ز دل بیرون کنم خود گو چسان درد
...
جائی که به طاعات از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 27
1. جائی که به طاعات مباهات توان کرد
محراب صنم قبلهٔ حاجات توان کرد
...
صبا هر گاه وصف آن از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 28
1. صبا هر گاه وصف آن پری کرد
همه آفاق مهر و مشتری کرد
...
گر نقاب از رخ آن از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 29
1. گر نقاب از رخ آن صنم گیرد
ماه و خورشید را عدم گیرد
...
بمن آن مه دگر امشب از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 30
1. بمن آن مه دگر امشب نسازد
گل نازک به تاب و تب نسازد
...
سرم بالش تنم مفرش از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 31
1. سرم بالش تنم مفرش بسوزد
به هر ناخوش که رفته خوش بسوزد
...
حیف که اوقات ما از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 32
1. حیف که اوقات ما تمام هبا شد
عمر گرانمایه صرف چون و چرا شد
...
در روی تو دل به ما از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 33
1. در روی تو دل به ما نمیمٰاند
در راه تو سر ز پا نمیمٰاند
...
مرا نه سر نه سامان از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 34
1. مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم به سامان آفریدند
...
ای کاش که سجاده از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 35
1. ای کاش که سجاده به زنار فروشند
این طایفه دین چند به دینار فروشند
...