چو در دور لبش تقوی حرام است از آرتیمانی غزل 13
1. چو در دور لبش تقوی حرام است
خدایا، دور میخواران کدام است
عشقی بتازه باز گریبان گرفته است از آرتیمانی غزل 14
1. عشقی بتازه باز گریبان گرفته است
آه این چه آتش است که در جان گرفته است
نه پر ز خون جگرم از سپهر مینائی است از آرتیمانی غزل 15
1. نه پر ز خون جگرم از سپهر مینائی است
هلاک جانم ازین بیوفای هر جائی است
مرا در دل غم جانانه‌ای هست از آرتیمانی غزل 16
1. مرا در دل غم جانانه‌ای هست
درون کعبه‌ام بتخانه‌ای هست
در خاطر آنشوخ مگر ناله اثر داشت از آرتیمانی غزل 17
1. در خاطر آنشوخ مگر ناله اثر داشت
کامشب دلم از نالهٔ خود شوق دگر داشت
شورت در سر خمار نگذاشت از آرتیمانی غزل 18
1. شورت در سر خمار نگذاشت
شوقت در دل قرار نگذاشت
تا از بر چشم آن جوان رفت از آرتیمانی غزل 19
1. تا از بر چشم آن جوان رفت
بینائی چشم ما از آن رفت
کنم از شام تا سحر فریاد از آرتیمانی غزل 20
1. کنم از شام تا سحر فریاد
کس بدادم نمیرسد صد داد
غم عشق تو ای حور پریزاد از آرتیمانی غزل 21
1. غم عشق تو ای حور پریزاد
ز غم‌های جهانم کرد آزاد
یقین ما به خیٰال و گمان نمیگردد از آرتیمانی غزل 22
1. یقین ما به خیٰال و گمان نمیگردد
گمان آن مکنیدش که آن نمیگردد
کمر تا کی بخونم آن بت نامهربان بندد از آرتیمانی غزل 23
1. کمر تا کی بخونم آن بت نامهربان بندد
که باشم من که بر خونم چنان سروی میان بندد