زین نه صدف به روشنی دل از صائب تبریزی غزل 5778

1 زین نه صدف به روشنی دل گذشته ام چون بحر بیکنار ز ساحل گذشته ام

2 مجنون به گرد من نرسد در گذشتگی چون گردباد، راست ز محمل گذشته ام

3 از دیر و کعبه نیست خبر رهرو مرا چون برق بر سیاهی منزل گذشته ام

4 دلبستگی به سایه مرا سنگ ره شده است چون سرو و بید اگر چه ز حاصل گذشته ام

5 صید زبون چه عذر تواند ز تیغ خو است؟ در حشر چشم بسته ز قاتل گذشته ام

6 ظلم است بنده کردن آزادگان به جود از راه رحم، خشک ز سایل گذشته ام

7 چون موج، قدردانی دریاست مطلبم گاهی اگر به دامن ساحل گذشته ام

8 سایل به بی نیازی من نیست در جهان لب بسته بارها ز در دل گذشته ام

9 صائب شده است سرمه نفس در گلوی من تا از حجاب عالم باطل گذشته ام