ز نوبهار کجا گل شکفته از صائب تبریزی غزل 3698

1 ز نوبهار کجا گل شکفته می گردد؟ گل از ترانه بلبل شکفته می گردد

2 ز زلف و عارض دلدار غافل افتاده است دلی که از گل و سنبل شکفته می گردد

3 کسی کز آبله افتاده در گره کارش ز خار راه تو گلگل شکفته می گردد

4 مرا دلی است درین بحر نیلگون چو حباب که از نسیم تزلزل شکفته می گردد

5 ز آه سرد چه پرواست لاله رویان را؟ که از نسیم سحر گل شکفته می گردد

6 گره ز غنچه پیکان شود به خون گر باز گل گرفته هم از مل شکفته می گردد

7 دلی که گرد کدورت نبرد ازو سیلاب کجا ز سیر سر پل شکفته می گردد؟

8 دلی که داشت تغافل به التفات، امروز ز زخم تیغ تغافل شکفته می گردد

9 دلی که تنگ گرفته است در میان حرصش کی از نسیم توکل شکفته می گردد؟

10 به خاکساری من نیست هیچ کس صائب اگر فلک ز تحمل شکفته می گردد