ز گل محافظت رنگ و بو نمی‌آید از صائب تبریزی غزل 4010

1 ز گل محافظت رنگ و بو نمی‌آید به غیر لطف ز روی نکو نمی‌آید

2 صفای حسن بتان از دل گداخته است ز آب آینه این شستشو نمی‌آید

3 ز جنبش مژه آسوده است قربانی تردد از دل بی‌آرزو نمی‌آید

4 شود ز بخیه انجم فزون جراحت صبح علاج سینه ما از رفو نمی‌آید

5 به پای خم برسانید مشت خاک مرا که دستگیری من از سبو نمی‌آید

6 اگر ز سیل حوادث جهان شود ویران بنای خانه‌به‌دوشی فرونمی‌آید

7 مریز آب رخ خود برای نان کاین آب چو رفت نوبت دیگر به جو نمی‌آید

8 دل گداخته شوید غبار هستی را ز چشمه دگر این شستشو نمی‌آید

9 فغان که شبنم ما همچو نقطه پرگار برون ز دایره رنگ و بو نمی‌آید

10 زبان عشق نپیچد به حرف طول امل به نوک خامه تقدیر مو نمی‌آید

11 دلی که ره به مقام رضا برد صائب دگر به هیچ مقامی فرو نمی‌آید