صائب تبریزی

صائب تبریزی

صائب تبریزی
صائب تبریزی

ز گریه سرکشی افزود آن پریوش از صائب تبریزی غزل 604

غزل 604 ام از 9863 غزلیات

ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را

1 ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را که شعله ور کند اشک کباب، آتش را

2 ز چهره عرق آلود یار در عجبم که کرده است چسان جمع، آب و آتش را؟

3 عنان نخل خزان دیده در کف بادست چگونه جمع کنم این دل مشوش را؟

4 مه به پرورش تن روان شود مشغول مکن به جام سفالین شراب بی غش را

5 به بوالهوس مکن از روی التفات نگاه به خاک ره مفکن تیر روی ترکش را

6 ضرور تا نشود، لب به گفتگو مگشا عنان کشیده نگه دار اسب سرکش را

7 مرا نهال امید آن زمان شود سرسبز که نخل موم کند ریشه در دل آتش را

8 به سیم و زر نشود حرص و آز کم صائب که نیست از خس و خاشاک سیری آتش را

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را

شاعر شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را چه کسی است ؟

شاعر شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را صائب تبریزی می باشد.

شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را چیست ؟

قالب شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را غزل است

مضمون اصلی شعر ز گریه سرکشی افزود آن پریوش را چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر