نخل قد تو به باغی که خرامان از صائب تبریزی غزل 3268

1 نخل قد تو به باغی که خرامان گردد سرو در زیر پر فاخته پنهان گردد

2 چون به گلزار روی خواب خمار آلوده گل ز خمیازه آغوش پریشان گردد

3 هر سیه روز به کیفیت چشمش نرسد سرمه را جوهر آن نیست که حیران گردد

4 رنگ از چهره گلهای هوس محو شود چون سهیل عرق شرم فروزان گردد

5 شرط عشق است که تا شور محبت باقی است زخم ناسور به دنبال نمکدان گردد

6 صائب از پرتو حسن است که بلبل شده است طوطی از صحبت آیینه سخندان گردد