خال لب تو داغ دل آب کوثرست از صائب تبریزی غزل 1882

1 خال لب تو داغ دل آب کوثرست پنهان تبسمت نمک شور محشرست

2 حالا به فکر دلبری افتاده ابرویت تیغ برهنه روی تو نوخط جوهرست

3 تنها نه من دل پری از باغ می برم شبنم هم از تبسم رسوای گل، ترست

4 کی رو ز تلخرویی دریا به هم کشد؟ ابر مرا معامله با آب گوهرست

5 دارد خبر ز آه من و تنگنای چرخ هر شعله ای که در قفس تنگ مجمرست

6 پرویز داغ غیرت خود را علاج کرد شیرین تندخوی همان داغ شکرست

7 از آستان عشق به جایی نمی رود صائب یکی ز حلقه به گوشان این درست