یارنو خط زنگ از دل می زداید بیشتر از صائب تبریزی غزل 4606

1 یارنو خط زنگ از دل می زداید بیشتر برگ عیش از نوبهاران می فزاید بیشتر

2 مستی چشمش یکی صدگشت دردوران خط دربهاران آب ازسر چشمه زاید بیشتر

3 درلباس لطف، دل را قهر افزون می گزد تلخی بادام در شکر نماید بیشتر

4 لب گشودن رخنه در ناموس همت کردن است ازکریمان بی طلب حاجت برآیدبیشتر

5 زخم خصم ناتوان است از قوی جانکاهتر نیشتر از تیغ خون رامی گشاید بیشتر

6 آرزو را صبح بیداری بود موی سفید حرص درایام پیری می فزایدبیشتر

7 گر چه لبهای شکر گفتار می چسبد به دل دل ز من چشم سخنگو می رباید بیشتر

8 قسمت تن پروران از تنگدستی کاهش است آسیا بی دانه چون گردید ساید بیشتر

9 می کند صائب زبان عیبجویان را دراز کوته اندیشی که خود را می ستاید بیشتر