با طلب مطلوب را همخانه از صائب تبریزی غزل 262

1 با طلب مطلوب را همخانه می یابیم ما نور شمع از جبهه پروانه می یابیم ما

2 در غریبی، آشنا از آشنا هرگز نیافت لذتی کز معنی بیگانه می یابیم ما

3 می توان از نقطه ای دریافت صد طومار حرف تار و پود دام را از دانه می یابیم ما

4 موشکافان را نمی گردد صف مژگان حجاب پیچ و تاب زلف را از شانه می یابیم ما

5 مرغ زیرک درنمی یابد ز دام زیر خاک این خطر کز سبحه صد دانه می یابیم ما

6 از بلند و پست عالم آنچه می آید به چشم چون صف مژگان به یک دندانه می یابیم ما

7 از گشاد سینه می بخشد خبر روی گشاد وسعت میخانه از پیمانه می یابیم ما

8 چشم حق بین را نگردد کثرت از وحدت حجاب نه صدف را گوهر یکدانه می یابیم ما

9 دام در صید دل ما بی گناه افتاده است این گره در کار خود از دانه می یابیم ما

10 روی گردآلود خاک از سیلی طوفان نیافت این صفا کز گریه مستانه می یابیم ما

11 صائب از ما کنج عزلت را به زر نتوان خرید عشرت روی زمین در خانه می یابیم ما

12 سالکان صائب نمی یابند از پیران خویش آنچه از بازیچه طفلانه می یابیم ما